Good morning çiçeklerim,
Elimin yazmaya varmadığı günlerdeyiz yine... Aslında yazmak istemediğimden değil de gerçek olduğuna inanmayı hala içten içe reddettiğim bir şeyi yazarak gerçek kılmak istemiyorum.
Neyse konumuz o değil, ona da gelecek sıra, bir kaç güne muhtaç olduğum kudret içimde bir yerlerde peyda olunca döker saçarım buralara.
Şimdilik toplu kalsın.
Kendimi savrulmuş hissettiğimi fark ettim. Farkındalığım artınca hissiyatım da arttı. Sandım ki duvardan duvara çarpılıyorum.
Kim bilir? İçimden yeter diye bağırmış olabilirim... İçime içime ağlamış olabilirim. Belki dışarıya bile taşırmışımdır bir kaç damla gözyaşı...
Aklıma da, beynime de durmayı emrettim. Duracağım.
Durdukça aklım, beynim, dimağım berraklaşacak. Durdukça güç toplayacağım. Durdukça bakıp da göremediklerimi görebileceğim. Durdukça idrak edeceğim.
Devinimin beni çarkında hırpalayarak parçalamaya başladığı bu köşe başında herşeye inat öyle dimdik duracağım.
Bazen durmayı bilmek gerekmiş, anladım. Sizin de varsa böyle anlarınız durun, duralım.
Sakinleşelim. Hem ne demiş şarkıda "Bi çaresi bulunur elbet canım, bi uyuyup uyanalım."
Sevgiyle.
Not: An geliyor içimde bir farkındalık yakalıyorum. Sonra an geçiyor, unutup gidiyorum. Bu sefer unutmamaya niyet ettim. Böyle küçük farkındalıklarımı bir mesele haline getirip yazacağım. Adını "Mesele Serisi" koydum. Bu da serinin ilk yazısı olsun.
Dumayı bilmem lazım. Bazen iyi geliyor durmak. ''Kim bilir? İçimden yeter diye bağırmış olabilirim... İçime içime ağlamış olabilirim. Belki dışarıya bile taşırmışımdır bir kaç damla gözyaşı...'' beni yazmışsın burada. :)
YanıtlaSilYılın bu ayları mı bizi bu hale getirdi acaba... Ne dersin?
SilSorun her neyse umarım çabuk çözülür.
YanıtlaSilBazen bir anlığına da olsa meseleleri mesele etmeliyiz sanırım. Üstünü örtmek de işe yaramıyor veya sorunun kendisi unutmaya elverişli bir şey de olmayabilir.
Bazen hislerimizi yaşamak ise bu ''mesele etme'' olayının en iyileştirici yanı oluyor.
Yaşamaya da izin vermiyorlar ki sanki hep güçlü olmalıyım. Evet güçlüyüm ama bir bırakın şurada biraz çömelip ağlamak istiyorum diye bile açıklama yapmam gerekiyor.
SilHitabınız çok güzelmiş ama sizi yıpratmayan yazılar bekliyoruz inşallah olur mu :)
YanıtlaSilKısmetse olur demek istiyorum efenim. :)
SilYeni seri geliyor demek. Yazmak güzeldir, içindekileri söylemek. Değişik ruh hallerindeyiz bu aralar. :)
YanıtlaSilSaldım gitti buralara hadi bakalım. :)
SilO gün bana bıraktığın yorumdan geçmişti enerjin,sorun ne olursa olsun yazmak çok iyi geliyor. biraz önce iki yıl önce yazdığım yazıyı okudum, hala depresyonum devam ediyor ama katettiğim yol hakikaten çok kıymetli.
YanıtlaSilEvet haklısın katettiğimiz yol günün sonunda elimizde kalacak olan da o değil mi..
SilDeğişim ve yenilenme üzerine ne güzel bir yazı. Dileriz "Mesele Serisi " başkalarında da farkındalıklar yaratsın.
YanıtlaSilToplumdaki olumsuzluklar sanırım bireylere de yansıyor, pek çok kişide bir ruhsal çöküntü var.
Sağlıkla, ümitle...
Benimki daha çok bireysel şeylerden çıkan bir problemdi ama olsun geçecek inşallah.
SilDurmak ve fark etmek... Çok güzel... Seriyi bekliyoruz o halde :))
YanıtlaSilDurduk bakalım. :)
SilEvet sahiden, bir durup etrafa bakmak daha iyi görmemizi sağlayabilir.
YanıtlaSilGerçekten iyi geliyor.
SilBazen durmak her şeyden daha iyi geliyor :)
YanıtlaSilKatılıyorum. :)
Silhımm zor günler herhalde ama bu da geçeer :)
YanıtlaSilGeçiyor elbet. Mesele nasıl geçtiği, bu sefer sanırım biraz yıpratıyor.
SilBu içten ve derin duygularla yazmışsın. Sorun ne bilmiyorum ama umarım hemen çözersin. Çünkü ben yıllardır aynı sorunların içinde boğuldum, kimsenin aynı şeyi yaşamasını istemem :) Farkındalığını paylaşmak, aslında pek çok insanın içsel yolculuğunu anlatıyor gibi. O anki duygularını yazmak, o anları tanımak ve kabul etmek kadar önemli bir adım.
YanıtlaSilSeri haline getirecek olman güzelmiş :) Bu yazının, kendine ve başkalarına ilham verici olacağına eminim. Yolculuğunda sakin ve huzurlu anlar diliyorum...
Ben geri dönüp baktığımda heyt be diye kendime bir gaz vermek için not etmek istedim. Ama o sırada başkalarına da farkındalık oluyorsa ne güzel bana tabi. :)
SilBeautiful blog
YanıtlaSilThanks.
SilPlease read my post
YanıtlaSilOf course.
SilBeautiful blog
YanıtlaSilThanks again. :)
SilSeni o kadar iyi anlıyorum ki, belki farklı yaşantılarla benzer şeyleri hissettiğim bir zaman dilimi yaşadım ve şimdi duruyorum. İhtiyacım olan şey kesinlikle buymuş diyorum. O yüzden seni bu konuda kesinlikle destekliyorum ve kocaman sarılıyorum sana. Her ne yaşıyorsan yalnız değilsin, sadece burada bile senin yokluğunu fark eden geldiğinde sayfana damlayan dostların var. Eminim gerçekte de varlar. En önemlisi, kendine gerçekten bakma ve fark etme cesaretine sahipsin. Durmak bazen devinimden daha büyük cesaret gerektirir. Kocaman seviliyorsun ❤❤
YanıtlaSilO kadar güzelsin ki bugün bir kuş sürüsü konsun yoluna.❤❤❤
SilCesaretini bilmiyorum ama sadece o kadar çok yoruldum ki, kendimi çok hırpaladığımı fark ettim. "Dur demek istedim kendime."
Diğerleri de gelsin bir bakalım, konsültasyon yapar ona göre düşüncelerimizi yazarız:)
YanıtlaSil:) Hehehe dertlerim bitsin de toplu bir linke alırım falan belki.
SilAynı dertten muzdaripiz. Soruyorlar nedenini? Nedeni yok işte. Çok şey yapmayı, harekete geçmeyi, duraganlığa son vermeyi çok istiyorum fakat görünmez bir şekilde, bilemediğim, adını koyamadığım, elimi kolumu bağlayan bir şeyler var. Geçer, geçer diyorlar, geçmiyor. Geçen sadece zaman. Bu durum daha da panikletiyor insanı. Çünkü boşa geçiyor zaman. Uzun zamandır yazamıyorum, yazmayı çok istediğim halde, konu bulamıyor da değilim, ama öylece duruyorum işte... Bir bakıyorum yine hafta sonu gelmiş, daha dün hafta başıydı oysa. Dünya daha mı hızlı dönmeye başladı benim mi başım dönüyor?
YanıtlaSilBazen biz duruyoruz da zaman üstümüzden akıp geçiyor sanki... Ve öylece dururken biz çok daha hızlı akıp geçiyor gibi.
SilMesele derin yeğen! Çay demle!
YanıtlaSilHaklı bir yorum ama ofiste demleyemem gidip bir bardak alayım içmek için o zaman. :)
SilDerin bir nefes alıyoruuuuuzzz
YanıtlaSilAlıyorum veriyorum. :)
SilBence kendinizle gurur duymalısınız. Aklınıza ve beyninize durmayı emretmek bile başlangıç için başarıdır. Gerisi gelecektir, her ne olmasını düşünüyorsanız.
YanıtlaSilEvet, dediğiniz gibi bazen durmak gerekir. Gel gelelim o an ki hisler, frenleme mekanizmasını devre dışı bırakıyor maalesef. Kontrol yavaştan ele geçtiğinde muhakeme gücünün sarmalandığı ortaya çıkacaktır.
Sağlıcakla kalın.
:) Durdum allah öyle bekliyorum bakalım, ne olacak acaba?
SilBazen bir durup soluklanmak da iyidir. İyi gelir, iyi hissettirir.
YanıtlaSil:) Nefes almayı unutmazsam şayet gelebilir gibi.
Sil