10 Ocak 2024

Hayal kırıklığı meselesi...

Hey,

Bu sefer de yazıya böyle gireyim istedim. Aslında ne zamandır yazmam gereken bir yazıydı bu ama hep erteledim. Sanki yazmazsam gerçek olmazmış gibi geldi.

Aman neyse bir avazda döküleyim. Benim iş meselesini biliyorsunuz. Bir türlü başlangıç tarihi verilememişti. Sonra bir başlangıç tarihi verildi. 

O hafta... O canına yandığımın haftasında babam ameliyat olduğu için annem hastanede, ben homofis çalışıyorum. Sabah çocuğu okula götürüyorum, öğleden sonra alıyorum. Sonrasında evde beraberiz... 

Bu döngü önceki haftadan beri zaten devam ediyordu. O hafta da öyle olacaktı derken, yeni ekibe başlayacağım bilgisi geldi. Yeni ekibin haftalık var en az onbeş toplantısı geneli sabah 9'da başlıyor. Çocuğu okula bırakıp yolda eve dönerken toplantıya giriyorum gibi saçma bir rutinle başlayan haftanın devamında eski ekibim de bana iş vermeye devam etti çünkü sistemde hala onların altında görünüyordum. 

Bir yandan yeni ekibin ayarladığı eğitimler için ofise gelmem gerekiyor. Çocuğa bakacak kimse yok. Çocuğumu düşünün ki asla sabah kalkamayan İngiliz Merve'ye bırakıp taksiyle koştur koştur işe gittim. Hayatında tek başına çocuk bakma deneyimi olmayan Merve stresten bayılmasın diye koştur koştur taksilerle eve döndüm.

-İngiliz Merve'nin çocuk bakımı konusundaki destekleri olmasa sanırım o haftayı atlatamazdım. Kendisinden Allah razı olsun.-

Derken bir sabah gene çocuğu Merve'ye bırakıp ofise geldim. İnsan Kaynakları'ndan bir arkadaş benimle görüşmek istedi. Kahve alanında oturmuş kitabımı sakin sakin okurken geldi. -Yarım saat sonra yeni pozisyonum için yeni ekibimle strateji toplantımız olacaktı.- "Maalesef bu pozisyon kapatıldı, teklifi geri çekmek zorundayız." dedi.

Daha bir sürü bir sürü şey daha söyledi falan ama yok onlar beynime işlemedi sanırım. Çünkü artık dolmuş taşmaya yer arayan iç dünyam kendini saldı. İstemsizce gözyaşlarım akmaya başladı. Yanlış anlamayın iş dünyasında bir profesyonelim ve ne kadar saçma da olsa olabiliyor böyle şeyler.

Ama hepsi de toplanıp bir haftaya mı sığmalıydı? İşte sığmadı zaten, sanırım bi yerlerden taştı. Depresyon mu dersiniz ne derseniz deyin, garip bir hal geldi üzerime yerleşti. İnsanların tek dediği ise "Olsun daha hayırlısı vardır önünde." oldu. Sürekli aynı şeyi duymak gerçekten can sıkıcı oluyor.

Elbette vardır önümde hayırlısı. Olanda da olmayanda da hayır vardır. Bunu da biliyorum. Ama arkadaşlar Allah aşkına önüme sağıma soluma bakmadan oturup sadece üzülmek istiyorum bir kaç gün diye çemkirdim en sonunda.

Ne kadar güçlü bir imaj çizmişsem artık ya da onlar beni nasıl duygusuz görmüşse bilmiyorum ama insanlar üzülmemi garipsedi. 

Sonuç olarak ne bir adım ileri, ne bir adım geri gidebildim. Ben hala bıraktığınız yerdeyim fiziksel olarak. Duygusal olarak sormayın hala atlatabilmiş ya da anlamlandırabilmiş değilim.

Bu deneyim de "Bu da böyle bir anımdı işte!" koleksiyonumda artık yerini alabilir.

Sevgiler.

Gazı kaçmış applesoda.

44 yorum:

  1. Geçmiş olsun. İş hayatının saçma sürprizleri bitmiyor maalesef.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haklısınız. Olan oldu bakalım... Biz önümüze bakalım.

      Sil
  2. Geçmiş olsun, iş pozisyonu olarak belki aynı yerde olabilirsiniz ancak tecrübe olarak birçok yol katettiğinize inanıyorum. Futbol maçlarında mağlup olan takımın hep söylediği bir söz vardır; önümüzdeki maçlara bakacağız...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben görüyor ve artırıyorum, önümüzdeki maçlarda çok gol atacağız. :D

      Sil
  3. Kıyamam ya, ne zor zamanlardır bunlar yaşayan bilir. Teselli sözcükleri yazmayacağım istediğin gibi ama geçiyor her şeye rağmen. Şimdilik bir sarılma yollayım buralardan...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu yorum bana çok iyi geldi. Çevremde kimse dur bir sarmalayayım seni, üzülmüşsündür demedi inanın....

      Sil
  4. Üst üste gelmesi kötü olmuş, Allah sabır versin. Bazen dayanmak güç oluyor ama sonuçta geçiyor bir şekilde. Her şeyi kendimiz halletmemeye çalışmamalı ve her şeyi kendimize yük etmemeliyiz. Dünya gelip geçici, bir süre sonra yaptıkların hatırlanmayacak. 🙄 Kolaylıklar dilerim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok haklısın Duygucum. Bende geçip gittiğine inanan bir insanım her zaman sadece üç beş gün durayım öyle üzüleyim istedim, çok gördüler resmen.

      Sil
  5. Üzme kendini belki daha iyi bir seçenek gelecek. Duygu Özkan'nın;
    Dünya gelip geçici, bir süre sonra yaptıkların hatırlanmayacak. 🙄
    sözüne sonuna kadar katılıyorum.
    Sevgiler,

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umuyorum daha iyi bir seçenek gelir. :) Bakalım kısmetimizde ne varsa o.

      Sil
  6. Bazen teselli bile kabul edemiyor insan. İyi olan şu ki olumsuzlukların tesiri bir süre sonra azalıp yok oluyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle öyle, sadece yaşamak gerekiyor. Sindirmek, geride bırakmak. Ama günümüzde herşeyi hızlı yaşamaya alıştığımızdan mıdır nedir. Tamam üç saat üzüldün yeter artık muamelesi gördüm resmen.

      Sil
  7. İş hayatının zıkkımları bitmiyordu. Ay dellenme geliyor o hayırlısı olsunlardan ya zart diye size yapsinlar bakalim bunu deyince kaliyorlar cogu zaman. İyi niyetlisi de var içten içe iyiki benim basima gelmedi diyeni de eminim. Allah affetsin tabi de insan bir müddet duymak istemiyor insanin teselli kaldiramadigi
    dönemler var. Derinden anlıyorum.

    birGaripSeyma

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ay evet kendilerine yapılsa on gün yerlerden kaldıramayacağım tiplerin karşıma geçip de daha iyisi olur ya üzülme falan demesi aşırı sinirimi bozdu. Ya tamam olur olmaz orayı geçelim de bir durup ağlamasa mıydık. :)

      Sil
  8. Bu kadar emekten sonra hayal kırıklığı yaşamanız çok doğal ve bakış açınız çok doğru bence. Ne hissediyorsanız hissetmeye izin vermeniz daha iyi olabilir belki. Geçmiş ve hayırlısı olsun diyelim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kırk yılda bir oturup üç gün üzüleyim dedim çok gördüler ya. Normalde hemen arkasında bırakan bir insanımdır ama bu böyle bir anımdı işte dedimse de insanlar anlamadı. Neyse yaşadım ve ardımda bıraktım. Çok şükür.

      Sil
  9. Yaşam böyle bir şey, yüzleşebilmek en güzeli...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaşadık geçti gitti diyelim hayatın duru durağı yok, yaşamaya devam ediyoruz.

      Sil
  10. Çok geçmiş olsun (hem babanız hem işiniz için) bazen oluyor böyle hepsinin bir araya gelmesi kötü olmuş. Kısa sürede eni sonu iş diye düşünüp atlatmanızı diliyorum. Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok şükür sindirdim artık diye düşünüyorum. Bakalım kısmetimizde neler var. :)

      Sil
  11. sağlık olsun küçük musibetler can sıkar ama diyelimki daha büyüğünün önünü kapamıştır.ama yasını tut sonra geçmeyen depresyon yapıyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yasımı tutmama izin versinler diye de millete çemkirmem gerekmesi peki. :D

      Sil
  12. Oluyor bitiyor ve geçiyor...

    YanıtlaSil
  13. Sağa,sola deli gibi koşup çarptığını hossediyor insan,bana da çok oldu,yetmez yetememek yetinememek hızlı yaşam hızlı dünya kimse de demiyor ki hey nasip diye bisey var rahatla,biraz rahatla canım benim biraz rahatla,nasibimiz ne kadar işe ona ulaşıyoruz,bunu geç anlamış biri olarak söylüyorum bunu,kalk youtube'dan Bi kaç nasip videosu izle kendine bu kadar yüklenme.
    Sarıldım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende öyle dedim kısmet değilmiş dedim. Ama bir süre üzülmek istedim. :) Onu da çok gördüler diye çemkirmek istedim.

      Sil
  14. Sarıldım kocaman :) Üzülmek serbest. Toplum olarak nedense olumsuz duygulara alerjimiz var, bırakalım da bir ağlasın- içi boşalsın insanın demiyor kimse. Anlıyorum seni.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Üzüldüm valla doyasıya üç gün de depresyona girip kılımı kıpırdatmadım. Kimse kimseye neyi nasıl yaşayacağını da söylemesin diye verdim ayarı etrafımdakilere. :D

      Sil
  15. Selamlar canım yaşadığın kaosu ertelenmiş olarak okuduk. Bu olumsuzluklar geçmiş gitmiştir umarım. İngiliz Merve'ye desteği için kocaman teşekkürlerimi iletiver. Babana da acil şifalar diliyorum. 💐

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İngiliz Merve'nin de selamı var. :) Geçti gitti şükür, önümüzdeki maçlara bakacağız. :)

      Sil
  16. Çok geçmiş olsun, babana şifalar diliyorum. İnşallah şu anki durumu daha iyidir.
    Çok yoğun tempoda ilerleyen günler geçirmişsin. Üstüne iş yerindeki durum yaşanınca duygusal anlamda çöküş yaşaman elbette normal. Gülmek kadar ağlamak da doğal bir davranış şekli. Bunu yadırgayanlar tuhaf.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten de bunu yadırgayanlar bir tuhaflar ama neyleyeyim. Geçti gitti şükür. Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim.

      Sil
  17. Geldim mi üst üste gelir derler ya senin öyle olmuş. Geçmiş olsun. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Uzun bir müddet olumsuzluk kabul etmiyorum diye evin kapısına yazı falan mı assam acaba. :D

      Sil
  18. Tühh yaa... yahu nereye gitti bizim dualar o zaman :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evrende salınıyorlar sanırım uygun fırsat geldiğinde yerini bulacaktır eminim. :)

      Sil
  19. Aynen dışardan güçlü bir imajın var.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İçerden de güçlüyüm aslında ama sadece durup üzülebilmek istiyor insan bazen. Her an her saniye dimdik ayakta durmak zorunda değilim. Gerektiğinde kalkmasını biliyorum çünkü.

      Sil
  20. Bir şeye heveslenip tam olacakken olamaması kötü hissettiren bir duygu maalesef. Tabi ki vardır bunda da bir hayır. Baban için çok geçmiş olsun. Çocukla çalışmak gerçekten zor. Velhasıl bizi öldürmeyen şey güçlendiriyor gerçekten daha güçlü bir kişi çıkıyor ortada. Bu da hayatın cilvesi işte. Yine de üzüldüm tabi senin için, umarım istediğin kapılar hayırlısıyla tekrar açılır senin için.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ölmedim ama öleyazdım. :) Şimdi gülüyorum ama yaşarken hiç komik değildi tabi.

      Sil
  21. Ahh ahh seni çok iyi anlıyorum. Bende de benzer bi durum oldu. Ama geçiyor ve sonra daha geniş görmeye başlıyorsun. İyikiler kalıyor yanına. Keşke demiyorsun, çünkü sen elinden geleni yaptın, denedin. Bazen olmaz, olmuyor. Çevremizdeki insanlar bizi hemen o duygu durumundan kurtarıp neşeli halimize ani bir geçiş yapmamızı istiyorlar ama bipolar mıyız şekerim aniden gülelim🤣 önce bir üzüntünün hakkını verelim. Sonra çokça güleriz. Kocaman sarılıyorum sana❤

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) Biz bipolar değilsek çevredeki herkes bipolar o zaman... Gerçekten insanlar ne yapacaklarını bilmedikleri için belki de üzgün kimse görmek istemiyor. Oysa ki üzüntü de hayatın bir gerçeği...

      Sil