- Günler geçip gidiyor demeyeceğim. Gitmiyor. Her bir günü tek tek sayıyorum. Bekliyorum ki gece 12 olsun da bir gün daha eksilteyim vuslatımızla aramıza giren hasretimizden...
- Beklerken kendimi oyalıyorum. Dikiş dikmeye merak salmam belki de bundan. Ya pastalar? Evet, bildiniz o merak da bu sebepten...
- Bir bitse diye beklerken ne çok şey öğreniyor insan bilir misiniz? Beklediğiniz için bitmiyor doğrusunu söylemek gerekirse, katlandığınız için bitiyor. Çünkü beklemek tamam da, ayrılığa katlanmak zor.
- Çok özlüyorum bazı günler. Hani minik bir çocuğu ağlatsanız annesine koşar ya, öyle canınız yansa önce ona koşmak geliyor içinizden ama koşamıyorsunuz. Ertesi gün görürüm, geçer bu özlem diyemiyorsunuz.
- Bazen merak ediyorum bu kadar özlemle nasıl patlamıyor içim diye? Akşamları yastığa başımı koyunca içimdeki hasretten kalbim patlayacak sanıyorum. O kitaplarda anlatıldığı gibi oluyormuş gerçekten, özlemden kalbim şişiyor, göğsüm sancıyor. İnanmıyorsunuz biliyorum ama gerçek böyle bende yaşayana kadar inanmamıştım zaten o kitaplara.
- Bir insanın sırf sesini duydum diye ağlayabileceğimi de bilmezdim oysa bundan önce...
- Onu ilk gönderdiğim gün eve dönerken tezek kokusu vardı yollarda, kurban bayramından hemen önceydi... "Off ne kötü tezek kokuyor." dediler. Ben tezek kokusunu severdi sevdiğim, köyünü hatırlatırdı ona diye yeniden ağladım. Bütün bunları yaşamadan bilmezdim bir başkasını kendinden çok sevmeyi....
- Diren yüreğim, dayan yüreğim... Bu son hasretlik, bundan sonra ayrılmak yok.
- İçimi bir dökeyim demiştim, beklediğimden de çok açılmışım. Sevgiyle...
0 yorum:
Yorum Gönder