Belki de...

Bugün günlerden çok cuma sanki...

Çok da anlamsız bir cümle olsa da cuma gibi hissediyorum işte.

Yenge oldum canlarım. Minnacık, tatlış bir bebişimiz var artık.

İçimde de devasa bir sıkıntı var. Çok ağır geliyor.

Üşüyormuş gibi hissediyorum sürekli ve her yanım acıyor. Hasta oluyorum galiba.

Yollarda, evde, her yerde boş kalan zamanımda kitap okuyorum, böylece kendi sıkıntılarım aklıma gelmiyor.

Ciddi ciddi psikologa gitmeyi düşünüyorum ama maddi külfetinin altından kalkabilir miyim henüz emin değilim...

Ayın son haftası olması sebebiyle bu haftayı sevmiş gibiyim biraz.

Gri eşyalarımın ikinci taksitinin günü geliyor. Ala ala bitiremedim şu çeyizleri dertliyim, kederliyim.

Ve ne ara mayıs da bitti? Biz daha yılbaşını yeni geçmemiş miydik yoksa ben orada mı kaldım??

Çok yorgun, bıkkın, usanmış hissediyorum. 

Ben bebişi görmeye gidiyorum.

Sevgiler.

Applesodaa.