Eski bir dizinin aklımda yer etmiş repliğinde der ki:
Esas Oğlan: - Gelmeseydin gelecektim.
Esas Kız: - Gelmeseydim ölecektim.
İşte neden yazıyorsun sorusunun cevabı benim için de budur tam olarak; "Yazmasaydım ölecektim."
Öyle fiziken küt diye öteki aleme gitmek değil elbet, lakin yavaş yavaş solmak. Solarak silinmek, silinerek yok olmak... Kim olduğumu unutmak gibi.
Sıkıştığım, çıkar yol bulamadığım tekdüzelikten çıkış biletimdi bloga geri dönmek. Kapısı kapanmış, penceresi olmayan dünyama balyozla pencere açmaktı.
Kendin için yaptığın en iyi şey ne deseler, yazmaya geri dönmek derdim.
Neden bilmem ama yazmanın benim için böyle rahatlatıcı bir yönü var. İçimden akıtmak gibi, dolup dolup taşmadan boşalmak gibi, bir nevi terapi sanırım.
Karşıda birisi olsa da olmasa da, birileri yorum yapıp tepki verse de vermese de, yazmanın insana iyi gelen bir tarafı var. İlaç gibi... Yazarak yavaş yavaş iyileşiyorum sanki, oysa ki bir yerimden yaralı değildim. Ya da ben öyle biliyormuşum, belki de ruhummuş yaralı olan...
O yüzden çok teşekkür ederim size, bilmeden terapime ortak yoluma yoldaş olduğunuz için... İyi ki varsınız.
Çünkü siz bilmiyordunuz fakat ben yazmasaydım ölecektim.
Sevgiler...
Bu kadar okuyan bir insan yazmadan duramaz. İçindekiler taşar da taşar.
YanıtlaSil:) Sel olmasın da taşmanın da güzel bir yanı var.
SilYazmakla ne iyi yapıyorsun o zaman. :) Yazmak insana iyi geliyor, bir şeyleri paylaşmak güzel. Benim için de önemli çünkü pek konuşkan biri değilim en azından yazarak rahatlıyorum, iyi hissediyorum. :)
YanıtlaSilKesinlikle öyle yazmak hem çok özel, hem öyle iyi geliyor ki... Bedava terapi işte. Paylaştıkça rahatlayalım o zaman. :)❤️
SilAynı duyguları taşıyorum. İşim gücüm, sevdiğim şeyler, sosyal hayat, hepsi bir yana... blog sahibi olmak ve yazmak ve de ferdi olmaktan mutluluk duyduğum bu camia ile paydaşlık duygusu bir yana:)
YanıtlaSilBu camia ile paydaşlık duygusu ❤️ ben... Gerçekten herşey bir yana ama blogun verdiği haz, mutluluk tartışılmaz.
SilBlog tüm blogırlar için aynı şeyi ifade ediyor demek ki,aynı duyguda birleştiriyor bizi bu yüzden birbirimizi hiç görmesek bile uzun zamandır tanıyormuşuz hissi de buradan geliyor..
YanıtlaSilYaa ölmeli mölneli şeyler deme yaşamak için yazıyorum de yazdıkça daha çok yaşıyorum.
İyi ki yazıyosun iyi ki yaşıyosun kiii🤗🤗🤗
Blogdaki insanları gerçek hayattaki insanlara yeğliyorum, o kadar içten ve samimi ki bu dünya. :) Bu zamana kadar bu duygudan kurtulmak içindi işte, şimdi içimde büyüdü, gelişti, anladım, anlamlandırdım, paylaştım. Artık başka bir duygu ve düşünceye evirmeye hazırım. Bundan sonra en güzel ben yaşıyorum diye yazıcam. :)❤️
Silbiz de sana teşkür :)
YanıtlaSil❤️
SilÖyle deme ama yaz :) Yazmak iyidir, iyi gelir, nefes aldırır. Ki sen de bunu hissetmişsin. Bizi bilmeden yardımcı olmamıza ortak ettiğin için biz teşekkür ederiz. Kalemine, kalbine sağlık.
YanıtlaSil❤️ Ya ne tatlısınız. Aslında bu son noktaydı. Bu duyguyu bitirdim ve kurtulmak içinde yazdım. Artık yazmak bir çıkış noktası değil benim için güzel bir ihtiyaç, nefes almak gibi.
SilSait Faik'in buna benzer bir sözü var "Yazmasaydım ölürdüm!" diye. Yaz aşko biz buradayız, yorum yapmak için, yazdıklarını okumak için, biz de yazmak için :)
YanıtlaSil❤️ Ahahahaha, tamam ya sen böyle dersin de yazmam mı... Yazıya boğcam sizi. :D
SilBloglar candır :) Bende bırakıp geri dönenlerdenim. Kürkçü dükkanı misali. İnsan mutlu olduğu yere geri dönüyor. :)
YanıtlaSil❤️ Evet gerçekten hayattaki tek gerçek kürkçü dükkanım burası olabilir.
SilYazmak içimdekileri istediğim gibi dışa vurmanın en güzel yolu:))) Okumayı da yazmayı da çok seviyorum ve yazmadığım bir hayat düşünemiyorum:))) Kesinlikle dediğiniz gibi, yazmak ilaç gibi:)))
YanıtlaSilHep yazalım:))))
Hep yazalım, hep paylaşalım. :) Bu dünyanın en güzel yanı bu sorgusuz sualsiz senle aynı yolda yürüyen insanlar olması. ❤️
SilAsıl biz teşekkür ederiz, seni okumak büyük keyif:)
YanıtlaSil❤️ Ya iyi ki varsınız, teşekkür ederim.
SilBenimde terapim sanki.. herkese farklı yönden iyi geliyor.
YanıtlaSilİyi geldiği kesin bilgi bunu yayalım. :) Belki burda böyle güzel yorum bırakan insanlar olması iyi gelmesindeki en büyük etken. ❤️
Sil:) Öyle güzel yazmışsın ki... Üzerine ne diyebilirim? Ama senin blogun da benim için öyle, çok ayrı. Senden dünyaya başka bir şekilde bakmayı öğreniyorum. ❤️
YanıtlaSilYazmak kısmına katılıyorum, ben belki ölmezdim ama 4 sene aradan sonra yokluğunu hissetmiş olmam gerek ki geri döndüm :)
YanıtlaSil:) Sanırım bir kez blog yazmanın keyfine varan herkes, eninden sonunda geri dönüyor.
SilBen de yazılarınızı yazıp bizlerle paylaştığınız için teşekkür ederim. :)
YanıtlaSilBlog yazmak insana iyi gelen şeylerden biri bence.
❤ Teşekkür ederim. Gerçekten iyi geliyor.
Sil❤❤❤
YanıtlaSilİnadına Aşk :-) Çok severim o sahneyi.
YanıtlaSilYazmak benim için de terapi gibi. Bloğumu ilk açtığım yıllarda doğal olarak gelen okuyan kimse yoktu. Buna rağmen yazmaya devam ediyordum. Kimse okumasa bile içimden gelenleri yazmak beni rahatlatıyordu. Tabii birileri okuyup yorum yazarsa tadından yenmiyor :-)
Hahahaha, evet ya arada kafa dağıtmak için gene açıyorum, çok güzeldi. :)
SilDoğru kimse okumasa da insan kendisi için yazıyor ama yorum almak da ayrı bir sevinç, mutluluk. :)
Geri dönecek bir yerimizin olması da çok güzel değil mi ama. :) ❤
YanıtlaSilYazmaya geri dönmek diye bir eylemin var olduğuna sevindim. Lakin ben dönemiyorum.
YanıtlaSilBelki bir gün kim bilir? Doğru zaman gelmemiştir belki de....
Sil"Yazmasaydım ölecektim." bi ara ben de böyle olurdum,bunu tanımlayacak cümle bulamamıştım. Ben epeydir yazamıyorum, ama sen hep yaz, seni okumayı seviyorum 🧡
YanıtlaSilBende seni hem okumayı hemde şaheserlerini görmeyi çok seviyorum, fırsat buldukça yaz. :)
Sil