Hello world...

Selam dostlarım,

Umuyorum ki herkes yerli yerindedir, devamlılık sorunu yaşayan bloggerınız Applesodaa son güncellemeleri üstünüze atıp, kaçmak için geldi.

Son yaşadığımı yazmıştım, ama genel olarak durumdan bahsetmemiştim.

Bu yeni geçtiğim işte hiçbir umduğumu bulamamakla beraber, bulduklarım da beni derin depresyona sürükledi.

Ağustos'ta bir gün aniden bilet alıp kocama ben İngiltere'ye gidiyorum kızların yanına dediğimde adam asla şaşırmadı, çünkü gerçekten mevcut duruma devam edecek mental gücü bulamıyordum.

Sürekli daha derine düştüğümün farkındaydım ve biliyorum ki her depresyonun bir dibi var ama nedense bir türlü tam dibe vurduğumu hissedemedim, düşmeye devam ettim.

İngiltere sonrası ise dedim ki ben ne yapıyorum yahu?? Bana hiçbir faydası olmadığı gibi benden de götürecek birşey kalmadı artık, yemişim kariyerini ben bırakıyorum işi.

Kararımı verdim, o sırada başka bir iş bulabilir miyim diye bakınıyor bir yandan da olmazsa da evde otururum nedir yani diye düşünüyorum. (Yıllardır bir gün bile evde oturmadığım için kendi kendini ikna etme kısmı biraz zaman aldı.)

Derken; tam o sıralarda ekibe yeni katılan ama görevi farklı olduğu için doğrudan bizimle çalışmayan arkadaş için bir değişiklik yapmaya karar verdiler. Benim üzerimdeki bitmek bilmez sorunların ve de sorumluluğun bir kısmı ona geçti. 

Öyle bir hafifledim ki size anlatamam, ama çok da üzüldüm "Ah beee! Çok zor olacak hayatı." diye düşündüm, ona da hatta "Bu senin son rahat haftasonun tadını çıkar." demiştim.

Neyse ki hiç birşey asla beklendiği gibi olmadı ve herşey bambaşka bir boyut aldı. İşleri tam ayırmak mümkün olmadığı için bir anda herşeyi birlikte yapar bir duruma düştük.

Sonra da dedik ki "Evet, ya birlikte daha güzel yapıyoruz." ya da birimiz düşerse diğerimiz onu motive ediyoruz.

Sonuç olarak mucize tam da vazgeçtiğim o anda geldi. Belki de tam o sıralar ayaklarım en dipteydi de bir el uzandı... Bilemiyorum. Ama bildiğim birşey var, hayatta gerçekten iyi insanlar var ve bazen kime nasıl bir iyilik yapıyoruz da karşılığı oluyor bilmem ama tam da bizim yolumuza çıkıyorlar.

Yeni takım arkadaşımdan, işbirliğinden hatta kendisinin hayata bakış açısından bile çok memnunum. En azından artık işin çalışmak kısmında keyif alabiliyorum, süreç hala acı verici olsa da yalnız olmadığını, gerektiğinde destek olacak birinin olduğunu bilmek çok güzel.

Takım arkadaşıma not: İyi ki varsın!

Öperim gözlerinizden,

Gene geleceğim ama hangi ara bilmem.

Sevgiler.

Applesodaa