Bu haftaki çelınç konumuzda bir çocukluk anımızı anlatmamız isteniyor.
Şöyle eteklerime toplaşın size güzel bir hikaye anlatayım.. :)
Benim çocukluktan hatırladığım en değişik anım annemle babamın nikahına kız kardeşim ile
beraber katılmamızdır.
Yıl 1996 ben altı yaşındayım, kız kardeşim dört yaşında.
Annem, babam ve iki komşumuzla beraber Üsküdar Evlendirme Dairesi'ne gittik.
Merasim başlamadan önce memur geldi. O sırada biz tabii anasının eteklerinden
ayrılmayan sıpa imajı çizmekle meşgulüz. "Anne anne" diye dolaşınca
ortalıkta memur annemle babama dönerek "Sizin çocuklarınız mı?" diye sordu.
Bizimkiler de onaylayınca "Şahit niye getirdiniz o zaman? Sizin zaten
iki şahidiniz varmış." dedi.
Seneler sonra anlatılınca biz bu anıya gülüyoruz ama annemler o zaman
bir miktar da utanmıştır belki. :)
Bizimkilerin iki çocuktan sonra nikah kıyma sebebine gelirsek; evlendiklerinde Ordu'da nikah
işlemleri yapılmış. Tabi o zamanlar kağıtların askıya çıkması vs. gibi şimdi bilmediğimiz
bir sürü prosedür mevcutmuş.
Nikahtan bir süre sonra evlilik cüzdanı veriliyormuş sanıyorum. Lakin arkasından
atlı kovalıyormuşçasına düğün gecesi yollara düşüp İstanbul'a gelince
bizimkiler, gidip de evraklarını alamamışlar,
aklı selim bir aile üyesi de gidip almayınca bizimkiler evli olduklarını
ispatlayamaz olmuş.
Okula başlayacak bir garip kızçe olan bana kimlik çıkarılması hususu hasıl olunca da
gidip bir daha evlendiler.
Tabii bu onların bize anlattıkları hikaye, araya üç kağıt karıştırdıysalar hiç bilemiyorum.
:)
Sevgilerle, şahit Applesodaa.
Bu da ilginç bir anı olmuş.:)
YanıtlaSil:) evet aklımıza geldikçe annemlere hatırlatıyoruz, unutma unutturma politikası..
SilYa ne ilginç :D :D :D
YanıtlaSilAilecek değişiğiz. :)
SilHaha süpermiş. Çeyrek de takıverseydiniz bari :)
YanıtlaSilO zaman işte çocukluk naparsın elde yok, avuçta yok. :)
SilAhhahha ay nefis bir çocukluk anısı bu :) <3
YanıtlaSil:) Bence de herkese nasip olmaz böyle nikah şahitliği...
SilÇok güzel bir çocukluk anısı ama sanırım sonsözündeki gibi bir üç kağıt söz konusu olabilir ya da size anlattıkları hikayede eksikler olabilir gibi geliyor :))
YanıtlaSilÇok tatlısın
Yıllar geçtikçe bende bir üçkağıt olduğundan daha çok şüpheleniyorum ama henüz başka bir bilgi edinemedim. :)
SilAman Tanrım didim :D
YanıtlaSilBaşlık adamı bir ürkütüyor tabii. :D
SilEnfes bir anı :)
YanıtlaSilTeşekkürler. :)
SilValla herkese nasip olmaz böyle anı :)
YanıtlaSilBen de anamla babamın düğün fotoğrafını millete gösterir, fondaki perdeyi kastederek, "ben de bu perdenin arkasındaymışım" diye aklımca uyanıklık yapardım :)))
Hihihihi, o da güzelmiş. :)
SilÇok ilginç bir anı, şaşırdım gerçekten :)
YanıtlaSilBi de benimde seneler sonra aynı yerde evlendiğimi göz önüne alırsak ilginç oluyor iyice.. :)
SilFilmden çıkmış gibi:)
YanıtlaSil:) Evet.
SilSüper bir anı olmuş:)
YanıtlaSil:) Teşekkürler.
Silvay be efsane bi anı :) neden Ordu peki, Ordulu musunuz ben oralıyım da :D
YanıtlaSilOrduluyuz hemşerim. :)
Silha haaa çok tatlı bir anııııı :)
YanıtlaSilTeşekkürler... :)
SilÇok ilginçmiş gerçekten. Bende annemle babamın nikahında bulunmak isterdim doğrusu :)
YanıtlaSil:) Ne güzel bir anı olurdu...
SilYahu biz Karadenizliler genelde hep ilginciz zaten değil mi hemşerim?(dildennagmeler.blogspot.com)
YanıtlaSilAynen öyle, ilginçlik bizim işimiz. :)
SilBayıldım bu anıya. :)) Sizin aişe kesin film gibi bir ailedir.
YanıtlaSil:) Evet o aile biziz.
SilBu anı baya değişikmiş. Karadenizliler çok ilginç oluyorsunuz. :)
YanıtlaSil:) Huyumuz kurumasın, değişik değişik olaylar hep bizde..
SilGerçekten çok ilginç ve sizi hep gülümsetecek bir anı
YanıtlaSil:) Teşekkür ederim.
Silmelabaaağ :)
YanıtlaSilHola Deep. :)
Sil