Güvenilirlik

   Biz herkesi kendimiz gibi sandık. Ama hiç kimse masum değilmiş. Herkes yalanlarıyla sarmaş dolaş yaşayıp, tensel zevkler için kişiliklerinden vazgeçmiş. 

   Herkes sahtekar, çıkarcı ve riyâkar olmuşsa; “Vay ne olacak bu dünyanın hali!” diye dövünmenin anlamı yok. Giden gitmiş... İçimizde birşeyler ölmüş ve bundan sonra doğan hiçbir çocuğa “Güven” ismi verilmemiş. Bazı iyi ve güzel değerler gibi insanlara güvenmek de modern dünyaya kurban edilen kültür miraslarımızdan olmuş. 

   Yalanların kol gezdiği dünyada artık yılandan korkmanın bile bir anlamı kalmamış. Yolda yürürken irkilmek ve her an tetikte olmak refleks olmuş. Herkes öyle şüpheci olmuş ki yolda durup bir “Selamın Aleyküm” demek bile kırk yıllık ahbabını korkutur olmuş.

P.S: Yazar burada çok abartmış, ne dediğini bilmiyor.