Onun tuvaleti kıbleye bakıyor, bunun lavabosu kıbleye dönüyor diye diye ev beğenemedim.
Sonra evi beğendim, aldık. Eşyalar geliyor; "Ablacım yatağı nereye kuralım?" dediler. Kafamdan hızlı bir hesap yaptım ayağımız kıbleye gelmesin diye "Şu tarafa." dedim, geçtim.
O tarafa da yatak sığdı komodinler sığmadı. Efendim benim yatağın başı biraz enteresan, komodinlerin de arkalığı var. Yatakla beraber boydan boya set oluyorlar. Sığmayınca komodinlerin birini ayrı bir köşeye koyduk, garip garip bakınıyor. Ama ne yapalım kıbleye mi dönelim canım?
Ben bu komodinlere takmış, arkalarını sökmeye karar vermişken (çünkü sökersem sığacaktı, ölçtüm vesselam) yan komşum beni kahveye çağırdı.
İlk tanışmamız vuku bulduğundan evini de gezdirdi. "Ah dedim komşum, ben yatağı böyle koyamadım kıbleye bakıyor."
O da bana evin ön cephesini göstererek "Kıble burası." dedi. Kim yanlış biliyor diye düşünedurduk, yöneticiyi cami dönüşü yakaladık sorduk.
Efendim meğerse ben kıbleye dönmeyeyim diye verdiğim bütün uğraşlara rağmen, iki aydır ayağım kıbleye bakar vaziyette yatıyormuşum...
Şimdi yatağı döndürdük. Tam sığıyor. Ancak eski yerleşime göre aldığım halı elimizde kaldı, yetmezmiş gibi şimdiki yerleşime göre de iki yeni halı ihtiyacı çıktı.
Neyse tek derdimiz halı olsun diyor ve o uygulamalara güvenmemenizi salık veriyorum.
Gerçi belki de ben bakmayı becerememişimdir. Belki bakmış da görmeyi bilememişimdir.
Bu da böyle bir kıbleyi bulma meselesiydi işte.
Saygılar canlarım.
Applesoda evden durum bildirdi.
0 yorum:
Yorum Gönder