23 Mayıs 2022

"Hava ne kadar hiddetli olursa olsun, yağmur ne kadar şiddetli yağarsa yağsın, deyimin aksine gök asla delinmez."


demiş Zeynep Selvili Çarmıklı "Pembe Fili Düşünme" isimli kitabında.

Aslında bu sözü geçtiğimiz çarşamba tam yağmur başlamışken paylaşacaktım ama konuyla alakalı
fotoğraf bulamadım. Malum telefonumun heryeri bebe fotosu dolu...

Bu çok aradığım fotoğraf ise Amasya Boraboy Gölünden... 
Oraya gittiğimizde aniden her yeri sis kaplayıp birden yağmur bastırmıştı sonrasında...

30 yorum:

  1. Manzara harika görünüyor, yağmur sonrası her şeyin temizlenmiş halini seviyorum. Keşke insanların ruhları da temizlense. :) Alıntı da güzelmiş.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yağmur sonrasındaki toprak kokusuna bayılırım bende, keşke dediğin gibi olsa ruhlar konusunda...

      Sil
  2. çok çok merak ettiğim bir yer.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Manzara efsane ama tesislerden çok birşey beklemeden gitmenizi öneririm.

      Sil
  3. Yazdıklarımı yolladım mı ki? :)

    YanıtlaSil
  4. ne güzel doğa :) pembe fil var mıydı orda :)

    YanıtlaSil
  5. Kadıköy'e giderken Koşuyolu'na varmadan E-5 kenarında pembe renkli bir fil heykeli vardı, kitabın adını okuyunca o aklıma geldi. Kitabın adı hafızamı harekete geçirdi, düşündürdü yani :))
    Başlığa taşıdığın söz şiir gibi ahenkli aynı zamanda düşündürücü. Hoşuma gitti. :)
    Boraboy Gölü'ndeki atmosfere bayıldım. Gölün ismini daha önce duymamıştım sanırım. Çok güzel bir kare yakalamışsın :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) O fil heykelini bende biliyorum. İki sene çalıştım Koşuyolu'nda hergün görürdüm o zamanlar. Ama nedense benim aklıma hiç gelmemişti kitabı okurken.
      Sözü bende sevdim, manzara güzel, bize de bir arkadaşımız önermişti.

      Sil
    2. Zülal ben de hatırladım o bahsettiğin fili :))

      Fotoğraf çok hoş, yazdığın alıntıda. :)

      Sil
    3. @momentos metro yapıldığından beri oralardan geçmiyorum. Heykel hala orada mıdır merak ettim şimdi :))

      Sil
    4. @She is the man, bir o fil bir de yerini hatırlayamıyorum yıktılar; yüksek bir kule üzerinde kocaman bir dünya -heykel diye tanımlayacığım- heykeli vardı. Aklımda kalmışlar. İşe gidip gelirken E-5 in renkli yüzleriydiler. :)

      Sil
    5. @zülal kaç yıldır gelmedim İstanbul' a. O civarda oturan arkadaşlara sorayım :)))

      Sil
    6. Bende artık o tarafa gitmiyorum ama filin akibetini merak ettim. :)

      Sil
  6. Kişisel gelişim kitabı mıydı?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tam olarak öyle mi değerlendirilir emin değilim. Ben şahsen kişisel gelişim kitabı okumayı sevmiyorum. Bu daha çok kişisel tespitler kitabı gibiydi. :)

      Sil
  7. Nicedir dolu dolu yağmur yağmaz oldu sanki hele Nisan ayında hiç yağmadı,endişe duymuştum.
    Resim çok güzel❤

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Nisanı bilmem ama buralara mayısta yağdı vallahi. :)
      Sizin resimlerin yanına yaklaşamasa da bir miktar güzel çekmişim. :)

      Sil
  8. Bu kitabı ekitap olarak okumuştum, hızlıca kendini okutan bir kitap. :)

    YanıtlaSil
  9. Resim mükemmel!! Ruhumu dinlendirdi resmen bakarken, arkada klasik müzik de çalıyordu. Tam oturdu böyle. Alıntı da artık ekstrası oldu <3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) Böyle güzel bir ana eşlik etmekten blogumla beraber çok keyif duyduk efenim.

      Sil
  10. İşte bu yüzden Karadeniz'i çok seviyorum. (Kesinlikle Karadenizliyim :D ) Ne kadar güzel bir fotoğraf. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haha bende Orduluyum yani Amasya lı olan kocama göre daha fazla Karadenizliyim bence. 😂

      Sil

Search

About

Bendenizle ilgili bilgiler için "Kim Bu Kız" sayfasına gidiniz lütfen.