Gün geçmiyor ki bir yaprak dökümümüz olmasın. Ama hayat işte ayrılıklar da yaşama dahil...
Kız kardeşim yurtdışına gitti. Temelli. Epey de uzak, hem de soğuk... İsveç. Hatırlarsınız Kuzey Işıklarını görmek istediğimden bahsetmiştim. Taa o zamandan belliydi aslında gidişi.
İnsan ilk duyduğunda bir acayip oluyor. Ama sonra evrak, kağıt, kürek işleri öyle uzuyor ki... Verilen tarihlere hep bir erteleme geliyor. Biliyorsun gidecek aslında ama... Amaaan nasılsa şimdi değil diyorsun.
Haftaya, belki de sonraki haftaya derken işte bir sabah bir haber geliyor. Herşey tastamam edilmiş, iki güne ayrılık...
Ayrılık ayrılık aman ayrılık, her bir dertten alan yaman ayrılık...
Bizim tatil için yola çıktığımız gecenin sabahında kız kardeşim de İsveç'e uçtu. Çınar'a son zamanlarda anlatmaya başlamıştı. Uçağa bineceğim gideceğim diye. Kendim tek olsam otursam karşısına, anlatsa, bu kadar koymazdı heralde. Ama onun Çınar'a anlatma çabası, Çınar'ın anlama çabası, kızkardeşimin de içindeki gizli hüznü... Ne bileyim işte yalan yok en çok teyze - yeğen ikisinin bu anlarını gördükçe içim bir kötü oldu.
Sabah yolda Çınar uyanınca "Teyze uçtu mu?" diye sordu. "Evet, anneciğim." dedim. Sonra da günlerce teyzesini sormadı. Henüz kendi iç dünyasında kabullenemedi sanırım. O kabullenme elbet gelecek, sonrasında neler olacak, yaşayarak göreceğiz.
Annem deseniz toptan yasta, sanki dönülmez akşamın ufkundayız her birimiz. Gerçi kadının oğlu askerde, kızının biri gitti yad ellere, ötekisinin de tatili durmuş durmuş aynı haftaya denk gelmiş neylesin değil mi? Neyse biz döndük de Çınar annemi şimdilik oyalıyor en azından...
Giden olmak da elbet zordur ama arkada kalan olmak da çok zor.
Ne bileyim işte ne yana dönsem bir ayrılık.
Öyle bir anlatayım istedim.
Not: Bu teyze ile Şirince'de karşılaştık, bize kekik sattı. Çok tatlıydı. Bir de resme yazının şarkısını bıraktım.
Ayrılık zor gerçekten. Fırsat oldukça görüşürsünüz İnşallah. Ben bazen keşke memlekete daha yakın olsaydım da sık sık gitseydim diyorum. Yabancı ülke çok daha zor ve masraflı.
YanıtlaSilAyrılığın kolay bir tarafı hiçbir şekilde yok gibi. İsveç aşırı pahalı bir ülke, pasaportu vizesi uçağı derken artık nasıl olur bilemedim ama belki olur. En azından kardeşim aralarda gelir diye var bir umudumuz.
SilAyrılık dendimi insanın içi burkuluyor vallahi... Parça için teşekkürler.
YanıtlaSilÖyle, bugün içimin acıyan yanından kalktım demekse.
SilUmarım gittiği yerde huzuru eksik olmaz. Ayrılık gidene de arkada kalana da çok zor. Kız kardeşimin de en büyük hayali temelli yurtdışına gitmek. Bir gün gidebilir mi, bilemiyorum ama insan mutlu olduğu yerde olabilmeli :)
YanıtlaSilKesinlikle insan mutlu olduğu yerde olabilmeli, bizim de tek avuntumuz o.
SilBurnumun direği sızladı okurken,kardeşimi düşündüm,yeğenimi düşündüm,onlardan ayrı kalsam dedim içimden,Çınarın küçük kalbine ne büyük bir yük yüklemiş olabileceğini düşündüm,sorsaydı keşke teyzesini,ağlasaydı ya da teyzemi istiyorum diye içine atmasaydı..
YanıtlaSilŞimdi aralarda akşam arayalım diyor. Arıyoruz, "Nerdesin sen İşveş'de mi?" diyor. Gerçekten büyük yük ama çocuklar zamanla sindiriyor. Sindirerek alışacak teyzem de teyzem diye ağlayacağı zamanlar da gelecek kesin.
SilUmarım kardeşinin hayal ettiği gibi bir hayatı olur oralarda.
YanıtlaSilUmuyorum ki olur, isteyen herkesin istediği yerde olabilme şansı olsun.
Silyani iş buldu çalışmaya mı gitti yoksa doktora filan yapıp orda yaşamayı mı düşünüyor :) zor tabi ayrılık da ama kardeşin de hayallerinin peşinden gitmişse ne güzel işte :) ayrıca, iyi işte kurtulsun yaa burdan :)
YanıtlaSilİş buldu ve çalışmaya gitti. Yüksek lisansı bitmek üzereydi zaten belki oralarda doktoraya başvurur, şimdilik bilemiyorum Deep.
SilKardeşinin adına sevindim. Uğraşmışlar ama sonunda başarmışlar. Kalanlara da gidenlere de ayrılığın acısı düşmüş. Eskiden olsa mektuplarla, telefon görüşmeleriyle hasretlik giderilirdi. Şimdiki teknoloji ile en azından görüntülü görüşüp hasret giderme şansı var. Tez zamanda tekrar görüşürsünüz inşallah...
YanıtlaSilGörüntülü görüşme de olmasa ne yapardık bilmiyorum. Babam zaten görüntülü görüşme var tatilde memlekete bile gitmeye gerek yok diye söylenip evde sinirlerimizi biraz zıplatıyor ama bu aralar ne yapalım.
SilYazınızı okurken gözlerim doldu. Allah kavuştursun. Ayrılık zor , ben de kardeşimden ayrı kalmayı düşünemiyorum hiç, farklı duygular.
YanıtlaSilGerçekten zor, farklı bi zorluk. Hele de sürekli dipdibe yaşayınca yokluğu çok hissediliyor.
SilALLAH kavuştursun, ayrılık gerçekten zor. Kardeşine düşkün biri olarak empati kurarak okudum. :)
YanıtlaSil:) Teşekkür ederim.
Silİnsanın sevdiklerinin uzakta olması zor. Eğer orada mutlularsa teselli oluyorsun işte.
YanıtlaSilAynen tek teselli orda mutlu olduklarını düşünmek oluyor.
Silyeeeey :)
YanıtlaSil:)
SilTerminaller hep içimi burkmuştur.
YanıtlaSilEvet, terminallerin öyle bir havası var. Ama mesela havalimanlarına gitmek de heyecan verir bana.
Sil