Şimdilik

• Her şey bıraktığım o noktada duruyor. 
• Bazı konular var ki ne ileri gidebiliyorum ne de geri. Tam ilerlediğimi zannederken bir de bakıyorum ki en başa dönmüşüm. Nasıl bir hayal kırıklığıdır ki o yakıyor inceden.
• İş yerindeki ilk başarısızlığımı elde ettim bugün. Hiç beklemediğim bir yerden pat diye geliverdi. Ne olduğunu bile anlamadım. Neyi anlıyorsam sanki zaten ben??
• Yeni bir kitap aldım ama sıkıcı mı değil mi karar bile veremedim daha.. Pasaklı Tanrıça adı var mı daha önce duyan bilen??
• Yorgunum inceden, inceden. 
• Bıkkınlık yine geldi oturdu üzerime. 14 gün sonra 21 oluyorum. Bu bile bir önem arz etmiyor geldiğimiz şu noktada..
• İyi geceler diliyorum hepinize. 

                                                                                                                          Charlie

Gün Ortası

özlemek diye bir şey aklımda

sanki zamansız bir şeyler

dönüyor içimde

şimdi özledim seni

komik bir film izler gibi özledim

susamak gibi

ve aralıksız sallanmak salıncakta

gün ortası çiçeği

özledim seni

gün ortası ve gece yarısı

sabah uykusu özledim seni

yoksullar sarayının dilencisi

yalnızlığımı biliyor

bu yalan değil

senin çocukluğunu

ve beni kızdırmanı da

özledim

ah adam görünüşlü yaratık

seni özledim demiycem

az olurdu...

herkes kadar yalnız/Betül Kaba

P.S: Liman Yayınevi gururla sunar. Küçük süprizler barındıran küçük tatlı kitaplardan..

İnsanların ayrıntılara boğulmadığı günlerden kalma güzel bir cümle vardır: "Göz gördü, gönül sevdi...

Muhsin Ünlü

Biriktirdiklerim..

• Eteğimdeki taşları bir dökeyim ben artık canlarım...
• Blogumun url'sini değiştirdim. Öyle böyle değil ciğerim yandı. Evlat acısı gibi koydu yeminle. Hala içim sızlıyor dostlar. Ama buna sebep olanlar utansın!! Allah onları taş etsin! Davul etsin! Bıktırdılar canımdan artık beni. 
• Bir eski dost daha gitti. Gitmedi, gönderdim desek daha doğru olur. Vakti geleni bekletmemek lazım dedim. İyi mi ettin diye sorarsanız bilecek halde değilim vesselam. İçime ağırlık yapana yol veriyorum ufaktan işte.
• Bu gece oniki buçukta geldim eve. İş değildi bu sefer dışarı eğlenmeye çıkmıştık. Eve geç getirdi ya beni  sevgili sevgilim. Getirirken de burnumdan getirdi. Bir daha yalvarsalar on sene boyunca gece dışarı çıkmam. Sevgilim diye demiyorum öyle bir evham yapıyor ki yemin ediyorum on sene yaşlandım, kırıştım, buruştum. Ayh daraldım.. 
• Fatmagül'ün fragmanını gördüm. İki senenin sonunda öpüştüler. Bir seneye çocuk yapsalar. (Ancak tutar mayası.) Fatmagül onu da filler gibi anca iki senede doğurur. Bu dizi, bu yavaşlıkla Türkiye tarihinde en uzun süren dizi olan "Bizimkiler"i de yerinden eder diyorum başka da birşey demiyorum. (Bizimkiler 13 sene oynamıştı bilmeyenler için şey ettim.)
• Hiç bir bölümünü tam izlemediğim, olay örgüsü nedir bilmediğim 'Adını Feriha Koydum'u iki bölümde bir izlemeye başladım. Türk dizisi izlemek nasıl bir saplantıdır bilir misiniz? Öyle korkuyorum ki kötü alışkanlığım olur diye. Korkuyorum izlersem bağlanırım diye. Ama Feriha'ya bağlanmam yani. Leyla ile Mecnun, Bizim Yenge varken Feriha kay kenara annem. Ama işte bağlanma korkusundan en boktan diziyi izliyorum. Nasıl olsa içim ısınmayacak. :)
• Aklıma tüküreyim. Öyle de bir malım işte ben. Neyse. Ağzım bozulmuş gene benim ya.
• Gideyim de yatayım ben yarında sabah gidecekmişim işe. Lanet girsin. Girmesin aman neyse. :) 
• Öpüldünüz.... Charlie...

Bir babam olsun isterdim..

   İnsanlar hep eksikliklerini çektikleri şeyi isterler ya bende bir adet baba mevcut aslında. Ne kadar "baba" denilebilirse ona?? Arkasında babasının olmasının özgüvenini taşıyan insanlar gördüm. Öyle olabilmek isterdim. Gerçekten seve seve 'baba' diyebilmek isterdim. Özlemek isterdim babamı uzakta olduğunda. Derdim olduğunda dinlesin isterdim. Benim bir babam var evet, babalığını hiç görmediğim bir baba.

   Kendi ebeveynimizi seçme şansı verilmeli diye düşünüyorum bazen. Benim hayattaki tek şansım annem. Hayatı ailede öğrenir her insan. Ben babamdan yalan söylemeyi öğrendim. Vurdumduymazlığı, umursamazlığı, hayatı öylesine yaşamayı. İnsanları bir kalemde silip atmayı öğrendim. Ben aslında hayatta insana kaybettirecek ne varsa ondan öğrendim.

   Olmasa da olur diyebildiğiniz bir babanız oldu mu hiç sizin? Ben olmasa da eksikliğini hiç hissetmezdim. Varlığını hiç hissetmediğim gibi. Ondandır bendeki bu sahiplenilme arzusu. Gerçekten güvenip, sırtımı yaslayabileceğim bir insan olsun istedim hep şu dünyada.

   Bir babam olsun istedim.. Olmadı. Olmayacak.

Seni kırmayı hiç istemedim...

Bazen öyle hödük bir insan oluyorum ki tahmin edemezsiniz. 

Söylemek istediklerimin hepsi şarkıda zaten ben konuşmasam daha iyi.

~

Bazı insanları kaybetmekten çok korkuyorum. İçime bir acı oturuyor. Gitmediler aslından hiç bir yere ama ya gün gelir de giderlerse??

Hayatın bazen noktası.

• Bazen hayatı ne ucundan, ne başından, ne sonundan yakalayamazsın. Kum taneleri gibi kayıp gider sevdiğin ne varsa avuçlarından, durduramazsın. Hayat yapayalnız kalmanı isterse, engel olamazsın.
• Bazen bıkarsın, usanırsın, yorulursun. Herşey, herkes üstüne gelmeye başlar. Nefes alamazsın. Hiçbir eksiğin yoktur belki en içte birşeylerin yokluğu dışında. Hayat yıldırmak isterse seni, ne kadar güçlü de olsan karşı koyamazsın.
• Bazen sevdiklerini mutlu etmeye çalışırken; kırarsın, incitirsin. Eline yüzüne bulaştırırsın onca uğraşıp emek verdiğin şeyi. Günlerce inşa edersin, sonra tek bir sözünle yıkarsın inşa ettiklerini. Hayat fazla karmaşıklaşırsa, çözemezsin.
• Bazen çok kırılgansındır. Kendi kendine sararsın kollarını kimselerin yokluğunda.. Hayat sana daha fazla zarar vermesin istersin. Hayat çok üstüne gelir, kaldıramazsın.
• Bazen hayat seçim yapmaksa gitmekle kalmak arasında. Gidersen aklın kalır. Kalırsan ruhun alır başını gider.
• Bazen çok üzgünsündür. Gülümser dudakların, gözlerin acır.
• Bazen çok yalnızsındır. Çok kalabalık, çok yalnız..
• Bazen burdasındır. Bazen çok uzaklarda..

P.S: Hayatın o bazen noktasına geldiysen eğer, bir yerde bir şeyleri yanlış yapmışsın demektir. Bir yanlış diğerini doğurur. İki yakan bir araya gelmez o bazen anlarında. Sonrası hep bir bazen zaten. Bazen alıp başımı gidesim gelir yapamam. Bazen nefesim kesilir, kalbim sıkışır. Bazen ölüyorum sanırım, ölmem. Çaresi nedir hiç bilmem. Aslında işin özü şu; hayat çok boktan bazen.