Seni seviyorum...
Sana çok ama çok sarılınca üzerimde kokun kalıyor, kokunu seviyorum... Ellerinin saçlarımı okşayışını seviyorum. Bir annenin bebeğini öpüşü gibi şefkatle şakağımdan beni koklayarak öpüşünü seviyorum...
Dişçide, markette, terzide, alışverişte, piknikte, düğünde her zamanda yanımda oluşunu, yanında olmamı istemeni seviyorum...
Elimi uzattığımda benim için orada olduğunu bilmeyi seviyorum.. Sana sonsuz güvenebilmeyi seviyorum.. Ne yapmak istersem arkamda durup beni destekleyişini seviyorum..
Kocaman bir aile oluşumuzu seviyorum. Sen bize geldiğinde kaçamak bakışlarla seni izlemeyi seviyorum.. Sizin evde kendi evimdeymişim gibi beni rahat hissettirişini seviyorum..
Kilo alamayışıma kızmanı, bana zorla yemek yedirmelerini seviyorum. Hasta olunca kalkıp geliyorum deyişini, o tatlı paniklerini seviyorum.. Şemsiyesiz yağmurlu günlerde dışarı çıkınca söylenen huysuz hallerini seviyorum.. Hasta olunca nazlı bir bebek olan koca adam, seni seviyorum... Acıkınca huysuzlaşmanı, uykusuzken asılan suratını seviyorum...
Beni her zaman şaşırtan o içindeki kalbi seviyorum.. Beklemediğim zamanlarda çiçekler alan ve asıl böyle günlerde güzeldir çiçek almak diyen romantik yanını seviyorum.. Arada bir içinde milyon tane "Seni Seviyorum!" yazan mesajlar atan teknolojik yanını seviyorum.. Beni üzünce pamuk şekerlerle gelen şirin yanını seviyorum... Beni sürekli oradan oraya taşıyan özel şoförlüğümü yapan düşünceli yanını seviyorum. Günde yirmi kez benim için etrafta tuvalet arayıp asla söylenmeyen sabırlı yanını seviyorum...
Ben seninle soğan yiyebilmeyi seviyorum.. :) Sabahları bir simit, bir çayla kahvaltı edebilmeyi.. Seninle oturup aynı manzaraya bakmayı seviyorum.. Seninle aynı gökyüzünün altında olmayı seviyorum..
Her seni görüşümde sana yeniden aşık oluyorum.. Bazen o en sevdiğim gülümsemen yetiyor, yüreğimin yerinden çıkacakmış gibi çarpmasına...
Ah sevdiğim.. Bir insanın gözlerine bakınca içinde bir mutluluk hissetmekse sevmek seviyorum seni.. Sırf gülümsedi diye gülümseyebilmek sevmekse, çok seviyorum seni... Gülüşünü, bakışını, kokunu, duruşunu, sesini seviyorum... Hiçbir sebep, neden yokken de seni seviyorum. Küs olsak, birbirimize kızgın olsak da seni seviyorum..
Bir insanın evi, bir yer değil de bir insan olabilir mi acaba? Çünkü benim için ev sensin, ben seninleyken evimdeyim... Varlığını, varlığıma anlam katmanı seviyorum...
İyi ki varsın sevdiğim... Mucizemiz daim olsun inşaallah....
