- Uzun zamandır yoktum. Nerelerdeydin diye sorarsanız eğer, hep buralardaydım ama yazma isteğim yoktu. Dönem dönem böyle bir yazamama hissiyatı gelip tüm benliğimi ele geçiriyor. Fıtrat olarak da zaten tembel bir insanım, ondan sonra bu parmaklar bu tuşlara nasıl bassın? Hep bir üşenme hali...
- Bir de galiba şirketin hemen hemen tüm blogları engellemesi nedeniyle yazdıklarınızı takip edemez olduğumdan, okuyamayınca yazamadım sanırım.
- Günlerimi ofis işleri ve de tembellikle bir boşvermişlik halinde geçirirken de şubat ayının sonunda bir haber aldık. Artık yolumuza üç kişi devam edeceğiz. Minik bir sıpamız olacak.
- Tabii müjdeli haberi ilk aldığımızda çok sevindik, gözlerimizden kalpler fışkırdı. Bi kaç gün sonra bitmek bilmeyen kusmalar ve hastane kapısını aşındırmalar başlayınca ben, ben olmaktan çıktım...
- Ondan sonrası bende bulanık, yeni yeni hafifleyen kusmaların sonrasında henüz kendime gelebilmiş bile değilim.
- Ben hamileliği hayal ederken bunlar hiç aklıma gelmemişti. Gecenin körü karpuz isteyip keyfime bakacağım derken, yemek görmekten tiksinir hale geldim. E Allah'ın da sopası yok işte...
- Evin tüm muhtelif yerlerine üç ila beş defa kustum. İki kez toptan hastanelik oldum. Günlerce ofise gidemedim evde yattım, ekmek ve türevleri ile beslendim.
- Hala evimin mutfağına girmeyi midem kaldırmıyor. Çamaşırlardaki deterjan kokusu beni benden aldığından, çamaşırları kocam asıyor.
- Bir de on tanecik mide bulantı hapına 108 TL veriyorum. Hepsinden çok bana bu koyuyor galiba, 108 TL yahu içine bi onbeş-yirmi tane falan koysaydınız bari...
- Peki bütün bunları niye yazdım? Evde sürekli beni "Kucağına alınca hepsini unutursun." ana sözü ile teskin etmeye çalıştıkları için, tüm çektiklerimi bir yere yazayım da ikinciye üçüncüye temkinli yaklaşayım diye.
- Bende durumlar böyle, hala biraz keyifsiz, halsiz ve yorgunum... Bir miktar da balık etli...
- Sizde durumlar nasıl..?
