Bağrı yanık dostlara da merhabalar olsun...
Art niyetli insanlardan ruhuma hafakanlar bastı artık!
Geçen gün Amerika ekibinden birisi "Acil konuşabilir miyiz?" diye sorunca evin kapısından içeri daha yeni girmeme rağmen "Olur." dedim.
Bazı birtakım sorular sorunca bende cevap vermek üzere konuşmaya başladım.
"Dur, dur, dur, dur biraz." diye beni şak diye kesti.
"Ne oldu?" diye sorunca ben, cevaben "Senin İngilizceni anlamıyorum." dedi.
Bakın gerçekten artık insanlara ayar oluyorum. Hiç birimizin anadili değil, hiç kimse de yüzde yüz doğru konuşmak zorunda değil, karşımdaki da Amerika'da yaşamasına rağmen neticede Hintli bir birey. Beni sevmediği için de bulabileceği her yolla mobbing yapmaya çalışıyor.
Ama kardeşlerim, arkadaşlarım; biz de bu dünyaya dün gelmedik neticede, ben sinirlenirsem eğer adamın aklını alırım.
O anlamıyorum deyince bende "Aaa, neden?" diye sordum. Sonuçta anlamıyorsa sorun bende değil ondadır, demek ki anlayışı kıt. Ha bir de böyle neden diye sormadan geri bassam, daha çok üzerime gelecek biliyorum, bunu da yaşadım.
Ben böyle pat diye sorunca toplantıda başka birisi daha olduğu için bir anda kıvıramadı da "Çok hızlı konuşuyorsun." deyiverdi.
Ben Türkçe konuşurken tayfun gibi eserim, şelale gibi çağlarım, hızıma yetişemezler normal de ben İngilizceyi bu minvalde hızlı konuşacak kadar bilmiyorum.
Yani çevir kazı yanmasın yapsa da yemezler ulan.
"Ahh pardon, bir saniye baştan başlıyorum." deyip aynı hızla devam ettim.
Sonra kızlara yazıyordum WhatsApp grubunda onlarada "Adam bana hakaret etti ama ben iltifat olarak almaya karar verdim." dedim.
Herşey algıda bitiyor neticede, hızlı konuşuyormuşum anlamıyormuş.
Ahh kıyamam.
Ya da kıyarım gider kim bilebilir.
Not: Tersim pistir, tersime gelmeyin. Bu işe başladıktan sonra ırkçı oldum, hayat bana neler yapıyoooosuuuuun???
Sevgiler, Applesodaa.
