52/14: Bu rüyaların bir anlamı olmalı...

Challange'ın 14. haftasının konusu "Canlı, akılda kalan rüyalar."

Akılda kalıcı rüyalarımın en temel öğesi atlar.

Bir rüyadan uyanıp da gerçekmiş hissini iliklerime kadar hissettiğim rüyaların yüzde

sekseninde at vardır. Günlük hayatta ne kadar uysal hayvanlar gibi dursalar da

beni sürekli kovalıyorlar.

Asla unutamayacağım bir diğer rüya grubu; yüksekten düştüklerim...

Geriye kalan yüzde yirmilik dilimin on dokuz buçuğunda yüksek bir yerden düşüyor ve

can havliyle uyanıyorum. 

Geriye kalan yüzde sıfır buçukluk dilimi ise üniversite sınavının sonuçlarının açıklanacağı

sabah gördüğüm ve hiç unutmadığım düğün rüyam işgal ediyor.

Her genç kızın rüyasıdır evlilik derler, lakin sınav sonuçlarının açıklanacağı bir sabaha karşı aklımda

olan en son şey bile değildi. Ancak o sabah rüyamda düğünümü görüyordum. İlginçtir ki

damadı gördüm. Ama sorun damat değildi. Birisi geldi beni alel acele oradan

uzaklaştırdı. Bir başka yere gittim orada sırtı dönük bir başkası...

Tam romantik kitap kahramanı sırtı dönük bana bir ton laf ediyor; "Nasıl evlenir mişim?

Ona bunu nasıl yapabilir mişim?" vs. tam dönecek, gözlerimi iyice rüyaya

açmışım bekliyorum kim bu gizemli adam diye.

Uyandırıldım.

Sınav sonuçları açıklanmış ve bunu haber alan arkadaşım kapıya dayanmış birlikte bakalım

diye. Hemen arkasından da sonuçlarına bakan arkadaşlarımın telefonu derken...

Rüyadan ayıldım ama unutumadım.

Sahi kimdi o adam yahu?

Konuyla isim bakımından benzeşen başlıktan bağımsız şu şarkıyı da buraya bırakıyorum.

<Dinle beni!>

Sevgilerle.

Rüyaperest Sodaa.