52/17: Kendimi severim, en çok da inadımı...

17. haftada "Kendinizle ilgili sevdiğini şeyler neler?" diye sorulmuş.

İnadımı severim, vazgeçmeyişimi. Tamam yeter, bırakıyorum demem. O seçeneği bırakır, başka

bir seçenek üzerinden yine aynı sonuca ulaşmak için uğraşmaya devam ederim.

Çok yönlü hobiciliğimi severim. Evdekileri elden geçirip yenilemeyi,

üreterek sahip olmayı... Bir şey görünce "Hımm dur ben bunu yaparım aslında." demeyi...

Hüznü hızlıca geride bırakabilmeyi seviyorum. Tamam üzüleceksek illa ki;

üzülüyorum dibine kadar, sonra salıyorum gidiyor. Yine neşeleniyorum. Günlerce sürmez

hüzünlerim, ardımda bırakır elimden geleni yapmaya devam ederim.

Yardımcı olmayı seviyorum. Arkadaşlarımın "Sen bilirsin bu nasıl yapılır?, "Bu konuda

bir fikrin var mı?" diyerek başlayan sorularını yanıtlamayı, onlarla paylaşmayı

seviyorum.

Kendi ayaklarımın üstünde durabiliyor olmamı seviyorum. Hayatın ne göstereceği belli

olmuyor. O yüzden başkalarına bel bağlamayı değil de, kendim olarak kendime

yetebileceğimi bilmeyi seviyorum.

Benden bu kadar bahsettiğimiz yeter. Siz kendinizde neleri seviyorsunuz?

Öperim gözlerinizden Applesodaa.