#Çınar'dan seçmeler.

O kadar hızlı büyüyor ki iki gözümün çiçeği. Her gün yeni bir macera... Boyundan büyük lafları var mesela. O yüzden anısı kalsın istediğim için bazılarını not aldım bu hafta. Bakalım siz ne düşüneceksiniz.

1. Akşamları eve gitmeme işi çıkardı bu aralar. Annemden çıkıp kendi evimize giderken evi pas geçip yola devam ediyor. Bir kaç akşam bu sokağın sonuna kadar gitme maceramız devam etti. Bir akşam yine eve geçiyoruz, aldı başını gidiyor. "Çınar yine nereye gidiyorsun?" dedim. "Sizin ev bana yetmiyor, ben kendime ev bakcam." dedi. Kocamla tabiri caizse apışıp kaldık.

2. Yine bir akşam annemden çıktık eve gidiyoruz. "Anne dur!" dedi. Durdum bekliyorum. Kafasını kaldırıp yukarı baktı. "Tamam." dedi. Yürürken yeniden yukarı baktı. "Anne bak yıldızlar da yürüyor." dedi. Sonra eşime anlattım. Biz taş çatlasın bunu sekiz yaşımızda falan düşünmüşüzdür. Bu çocukların bu kadar erken yaşta nasıl aklına geliyor diye beraber hayret ettik. 

3.Eşimle beni işe bıraktılar. Oradan da anneme kahvaltıya gideceklerdi. Pastaneye uğrayıp simit-poğaça almışlar. Çınar şunda ne var, bunda ne var diye pastaneciye on dk ter döktürdükten sonra kaşarlı poğaça seçmiş kendine. Tam çıkmışlar arabaya giderken eşime; "Baba şurda yer varmış, şurda oturup yeseydik!" diye pastaneyi gösteriyormuş. Eşim anlatmak için aradığında gülmekten konuşamıyordu. Aynı sana çekti, evde yemesinde restoran-pastane fark etmiyor diye de lafını soktu, kapattı. :D

4. Haftasonu mevsimin açık hava etkinlikleri için son güzel zamanları diye annemle Çınar'ı alıp Yıldız Parkı'na gitmeye karar verdim. Hem kahvaltı ederiz, hemde Çınar eğlenir, koşar, zıplar, enerjisini atar diye. Akşam yatmadan da anlattım, yarın böyle yapıcaz, şöyle yapıcaz diye. Artık aklına nasıl yer etti bilmem ama bir heyecan yapmış belli ki; sabah erkenden uyanmış. Hani biri sizi seyredince istemsizce bir his oluşur ya insanda, o hisle gözlerimi açtım. Bana "Uyandın mı yavlucum." dedi. :D Kalkayım da gidelim diye bekliyormuş meğerse ve kendisi r'leri söyleyemiyor evet. :)

5. Çınar'a banyo yaptırdım. Sardım, sarmaladım, kucağıma aldım, giydirmek için odasına götürüyordum ki şöyle dedi; "Anne sakın beni üzme, üzersen ananenin evine giderim."

Ne diyorsunuz olmuş mu bu? Ergenliğe girme yaşı kaça düştü, ya da yeni nesil hep mi ergenlikte? Yoksa hoşgeldin üç yaş sendromu mu demeliyim? Kafamda deli sorular...

Bilenler bilmeyenlere tecrübelerinden bir demet sunsun.

Çınar'dan sevgiler.