Aşka yanmak...

   İçten içe yalnızlıklar susarsın.. İçten içe kanarsın, yanarsın, parçalanırsın. Dıştan, gül bahçesinde gonca misali açarsın. Ay gibi parlarsın. Işıl Işıl, yıldızlara kafa tutarsın. O zaman sana bakan her aşk ehli anlar.. Sen acının dağladığı o güzel yüreksin. Sen; bazen layığını bulamayan, bazen dengesini tutturamayan, bazen gizlice sessiz sedasız sevensin. Yanmak çoğul eylem değildir ya. Ondan susarsın yalnızlıkları bilir aşk ehli.. Zaman ilacına tutunursun çaresizce, gururunu baston yaparsın kendine. Peki neden bir ses vermiyor, imdadıma yetişmiyor, öylece seyirci kalıyor diye sorma.. Aşk meretini içine nefes diye çekerken sen kime sordun ki? Kana kana yanınca aşk ehli olacaksın. Aşk ehli olunca, aşktan yanana kimsenin çare olamayacağını sende anlayacaksın..