Öyle bir ben işte..

   Hayatımın neresindeyim hiç bilmiyorum. Çok büyük tahammülsüzlüklerim var artık. Kendime bakmak istemiyorum. Bu gördüğüm de ben değilim sanki. 35 Yaş şiirindeki gibi düşman kesildim tüm aynalara... Kendi kendime bile iyi gelmiyorum. Öyle kesif bir yalnızlık kokusu var ki üzerimde.. Ağlamak istiyorum, gözyaşlarımda arınırım belki diye.. Herşeyi yıkıp, döküp, kırmak istiyorum! Savaşlar çıkarmak istiyorum, ruhuma iyi gelir belki diye.. Herşey belkiler için mi, belki de.. 
   Aslında öylesine bir yalnızlık olmalı ki benimki dostlarla kaynayan bir derya.. Öylesine bir ben olmalıyım ki yeniden, varlığı yokluğundan âlâ. Öyle bir hayat olmalı ki benimki yakınımdan geçemediğine yanmalı yüreğin. Ah ben öyle bir ben olmalıyım ki çok uzun zaman öncesinden çıkıp gelmişçesine saf, masum ve hala çocuk.
   Biliyorum yaşamalıyım bu hayatı soluk soluğa, nefes nefese.. Her bir anın değerini bilmeliyim. Hepsi bir mücevhercesine.. Gel Hayyam'a kulak verelim bu gece. Aldığımız her nefesi fırsat bilelim seninle, ot değiliz ya yeniden bitmeyiz be! 
   İnsanız ya yaşarken bile ölüyormuş gibi acı çekmeyi severiz. Varlığına duacı olduğumuz kadar yokluğuna bedduacıdır kırık kaplerimiz.. Her seferinde yaralarımızı saracak biri çıkar iyileşiriz. Bir gün yeni bir surette gelirsin aniden, çatlamaya başlar dıştan sağlam görünen kalbimiz, kanar yine en derinden..
   Bu hikaye yine başa döner. Yine yeniden bir boşluk. Kimdik, kiminleydik bilemeyiz.. Yine bir tahammülsüzlük hatırlayamadık. Yine, yeniden, en baştan!! Çünkü bir zamanlar insandık. Doğumumuzdan ölümümüze kadar sevmeye şartlandık. Bu yüzden her geleni dost sanıp, bağrımıza bastık. En derinden, en sevdiklerimiz tarafından umarsızca kanatıldık.. Ümitli bekleyişlerimizde hunharca katledildik.. Ama yine olsa yine sevmez miydik?? Severdik be canım severdik!!


P.S: Yazıyı yazdım. Sissy'e okudum. 10 üzerinden puan ver dedim. Tam 6.5 diyordu ki, bak ayağımı yastığına koyarım iyi düşün dedim. :) 9.0 dedi.. Biliyordum, ben bir dahiyim!! Muahh!! :D