Aşk..

   Hani bir söz var ya. Aşk bile bile delilik. Bence aşkın en güzel tanımı bu. Evet, aşk bile bile delilik! Bir taraf çok sevecek şayet öteki taraf hep eksik..
    Sen ne kadar seversen sev öylesi sevilmeyeceksin.. Çünkü aşkta hem sevmek, hem sevilmek yok ey dost. Ya seveceksin, ya da sevileceksin.. Niye karşılıklı olmuyor mu diye sorduğunu duyar gibiyim.. Olmaz canım olmaz öylesi.. Öylesi sevgi olur.. Sadakat olur.. Bazen dostluk olur. Ama aşk olmaz. Aşk her zaman tek taraflı olur. Aşk demek acı demek değil mi? Aşk yanmak değil mi? Zaten öteki taraf da sevse ne acı olur, ne yangın.. Aşk yalnızlığındır senin.. Dünya üzerinde cehennemi yaşamanın diğer bir adı.. Aşk asla sahip olamadığındır senin.. Ölüp ölüp de dirilmenin edebi tanımı.. Aşk her köşe başında onu hatırlamaktır. Bu yüzdendir dönemeçleri sevmeyişin.. Aşk her gece gözünden akıttığın incilerdir senin.. Gözümün nuru deyip de mi sevmiştin..?
     Aşk sensin.. Yalnızlıkla cezalandırılan da sensin.. Sahibi olduğun bu şehirde yürümeye korkan da.. Tam unuttum dediğin anda bir köşeden çıkan ona ait bir eşya ve kahrolan yine sensin.. 
     Bin kere seveceksin, bir kere aşk olacak bunun adı.. Bin gün mutlu olacaksın ama her gün içinde bir sızı.. Nerede, nasıl, kiminle ne yaşarsan yaşa aklının odalarının birince çınlayacak onun adı.. Lanet edeceksin, yine de içten içe o odadaki varlığına sevineceksin..
     Unutmak diye birşey yok. Sorma sakın.. Bir kere aşka tutuldun mu ömür boyu yanacaksın...