4. Gün: Her sabah işe bir saat erken geliyorum.

Her sabah işe bir saat erken gelirim deyince sorumluluklarının bilincinde, işini asla 

aksatmayan örnek bir çalışan olduğumu düşündüyseniz gelin bu konuyu bir inceleyelim.

İşe bir saat erken gelirsem, trafikte gereksiz yere zaman kaybetmiyorum.

Elli dakikalık yol, bir buçuk saat sürmüyor. Otobüs daha tenha oluyor.

Bu da kimsenin koltuk altını koklamak zorunda kalmayacağım anlamına geliyor.

(Boy itibari ile hemen hemen her zaman başkalarının koltuk altı benim kafama denk geliyor.)

Doğuştan bahtsız olmamı pas geçersek, erken gelince ofiste hiç kimse yokken

bir başıma masama yayılarak kahvaltı etme imkanına sahip oluyorum.

Mesai başlangıcına kadar; hem takip ettiğim bloglardaki güncel yazıları hem de

gazetemi "Ay arkamdan şimdi biri geçer" stresini yaşamadan

gönül rahatlığı ile okuyabiliyorum.

Kimin saat kaçta geldiğini de gözlemleyebiliyorum. :)

İşe erken gelmemin yegane sebebi rahatıma düşkün olmam sanırım. 

Günaydınlar Applesodaa...