Pek sevgili eşimle, sevgili olduğumuz tarihi; ne o, ne ben, ne de bir başkası biliyor.
Bizimki bir değişik aşk hikayesiydi.
Onunki ilk görüşte aşktı. (Serviste gördü beni.)
Benimki ben bu işlerden elimi eteğimi çektim, yalnızlık güzel şey duruşu.
Duruşumdan eminim de, durduğum yerde yanı başımda hep o.
Günler günleri kovaladı. Bir akşam ekiple sinemaya gittik.
Kızçelerden biri hadi biz bir lavaboya gidelim dedi.
Kadınsal ihtiyaçlarımız var, hem de bir kız asla yalnız gitmez wc'ye bilirsiniz.
Wc çıkışı millet bizi bekleyedursun, biz masaj koltuklarında keyif yapalım.
O sırada kızçem anlatıyor: şöyle iyi çocuk, böyle iyi çocuk, iki senedir tanırım ben onu,
öyle huyu vardır, böyle huyu vardır.
Sonra bir durdum dedim ki; "E madem bu kadar iyi bu çocuk ben niye olmaz diyorum."
Kızçe de "Ben de onu anlamıyorum." dedi.
Şöyle ki; tipini, tavrını, tarzını beğeniyorum.
Sürekli yan yana çalışıyoruz ve kişiliğini de tanımışım az biraz, onu da beğeniyorum.
Ama sütten ağzım yandı ya, yoğurdu üflemiyorum da "Sağol canım ben yoğurt
yemem." diyorum.
Sonrasında bir şekilde bizim iş oldu.
Ama tam olarak ne zaman oldu derseniz, orası karambole geldi.
Altı sene oldu, tam da şu gün diyemedik hala.
Böyle de belli belirsiz bir başlangıcımız olmasını seviyoruz.
Sevgilerle, Applesodaa.
masaj koltuklarında oyalanılan gün çok ideal durdu burdan bakınca... kafada bitmiş, olmuş o iş! :P
YanıtlaSilNe olduysa o masaj koltuklarında oldu, evliliğimiz o koltuklara borçluyuz. :D
SilBizde bilmiyoruz. :)
YanıtlaSilBence sizin o Kayseri gezisinden bir tarih çıkarılabilir ve de o tarih mihenk taşı olarak kabul edilebilir. :D
Silhahahha ben de hatırlamıyorum :D her yıl bloga falan bakıyorum ah haziran geldi bizim zaman diye :D yılı bile karıştırıyorum. Ya çok şekersin benziyoruz biz birbirimize :D
YanıtlaSil:D ama hatırlanacak ne kadar çok tarih var değil mi? En iyisi bilmemek hatırlamak da gerekmiyor. :D Ya sendeki bu önlenemez tatlılığı napıcaz? :D
Sil