Ne yapsam kabul ettiremedim, kucağıma gelmek istedi. Başını omzuma koydu ve evin içinde bebekken çok dinlediği için onu çabucak sakinleştiren "Selvi Boylu Al Yazmalım"ı söyleyerek dolandık bir müddet.
Şarkıyı ilk kez söylemeyi bitirdiğimde çoktan uykuya dalmıştı aslında ama ben biraz daha sarıp sarmalamak istedim. Bir kaç kez daha söylerek Çınar kucağımda ben pencerenin önünde öyle durduk.
Bazen bazı anlara nasıl baktığımız çok önemli diye düşünüyorum. Evet her zaman gecenin köründe kalktığımda böyle tahammülkar olamayabiliyorum.
Ama büyüdükçe bize duyduğu ihtiyaç öyle azalıyor ki... Eskiden her gece yaptığımız gezme rutinlerimiz artık arada bir sıklıklarına düştü.
Böyle olunca insan eskiden söylendiği durumun şimdi nasıl da "dur keyfini çıkartayım" anlarına dönüştüğünü algılayabiliyor.
Anda kalabilmek, anı yaşayabilmek, anın keyfini çıkarabilmek dileğiyle.
Öperim gözlerinizden...
Not: Resimdeki Çınar ve kankası Meryem (Çınar'ın deyimi ile Meryen).
Şimdiden bunun farkında olabilmek çok güzel çünkü su gibi denir ya zaman için aynen öyle her anı kazımak lazım hafızamıza, çok çabuk büyüyorlar :)
YanıtlaSilEvet, kesinlikle öyle. Hep farkında kalabilmek dileğiyle, malum analık zor. :)
Silayyyy ne bu sonbahar duygusallığı mı, her sonbahar gelişindeeee, ben hüzünleninceeee :)
YanıtlaSilMevsimsel de olabilir valla Deep, hiç aklıma gelmemişti. Lakin benim bebemin doğum günüsü yaklaşıyor. Nerden baksan 2 yıl koskoca 2 yıl vallahi çok duygulanıyorum.
SilNe tatlı bir fotoğraf :)
YanıtlaSilTeşekkür ederiz teyzesi. :)
SilBüyüdükçe an'da kalabilmek ve an'ın tadını çıkarabilmek öyle zorlaşıyor ki...
YanıtlaSilİnanıyorum, inşaallah ona da anı yaşamayı öğretebiliriz.
Silbir bahçede büyüyebilecek kadar şanslı bir çocuk: umarım ömrü boyu mutluluk sebepleri çok olur.
YanıtlaSil:) Teşekkür ederim, ne güzel dilek. Umarım olur.
SilAnneler bebekleri kucaklarındayken sahiplik duygusunu dibine kadar yaşıyorlar sanırım. O sahneler azalmaya başladı mı garip bir yoksunluk duygusu sarıyor. Arkadaşlarımla konuşurken en çok gözlemlediğim duygu, evlatlarının bebekliklerinin geçip gittiği duygusu.
YanıtlaSilSiz bunları yazıya da döküyor olduğunuz için daha şanslısınız bence :) Güzel günlerini görelim tüm çocuklarımızın <3
Yazıya dökmek de anı ölümsüzleştirmek gibi geliyor bana, ne zaman gelip okusam o an canlanıyor gözümde. :)
SilTavukçuk da eşlik ediyor onlara :)
YanıtlaSilTavuklarımız olmadan asla, birde horozlar ile hindiler var tabi. :D
Sil