I have a problem.
Bayağı da ciddi bir problem aslında. Ben multitaskingkolik olmuşum. Doktoru varsa gideyim, ilacı varsa içeyim fakat gözünüzü seveyim birisi beni bir düzeltsin.
Yani aynı anda minimum iki iş yapıyor olmazsam kendimi zamanı verimsiz kullanmış hissediyorum.
*Yemek yaparken Türk dizisi dinliyorum.
*Kitap dinlerken; telefonda oyun oynamak, ütü yapmak, ertesi gün için çantalarımızı hazırlamak, çamaşır katlamak - asmak - yerleştirmek vs. gibi işleri yapıyorum.
*Yolculuk halindeysem -işe gidiş geliş vs.- kitap dinliyorum.
*Dizi izlerken mutlaka ya kahvaltı ediyorumdur ya yemek yiyorumdur.
*Proje sayımı esnasında arka planda bir dizi oynatmak ya da müzik dinlemek gibi aktivitem oluyor.
*Kitap okurken bile kahve içme keyfimi yanına iliştiriyorum.
Yani aynı anda en az iki işin hakkından gelemezsem zamanı verimsiz kullandığımı hissediyor ve mutsuz oluyorum. Sırf bu sebepten şöyle oturup keyifle adamakıllı film izleyemez oldum...
Manzaranın keyfine vara vara bir vapur yada otobüs keyfi yapamıyorum.
Multitasking skillerimi analıktan sonra geliştirdim. Zamanım azdı ve herşeye yetişmek isterken de kendimi aynı anda bir çok şey yaparken buldum. Lakin şimdi de bir durup dinlenmek istiyorum yahu...
Biri beni durdursun.
Çünkü ben farkına varmış olsam dahi kendimi yavaşlatmak konusunda henüz muvaffak olamadım.
Yılbaşında bilmem nerenin meleği olarak bir dakika içinde yeni kıyafetini giyip koştur koştur kendini yeniden sahneye fırlatan Adriana Lima'ya "Go Adriana go!!!" diye sahne arkasında gaz verildiği o anı günün yirmidört saati tekrar tekrar yaşıyorum sanki...
Sürekli bir herşeye yetişme telaşındayım, hep bir koşturma ve yetişmeye çalışma halindeyim.
Bir sakinlesem olacak sanki ama çarkı çevir allah çevir dört senedir, takmışım dörtnala gidiyorum. Öyle ha deyince durulmuyor, denedim biliyorum.
Neyse "Bi çaresi bulunur elbet canım, yeniden yaşamanın"...
Sevgiyle.
Böyle soruna can kurban ve darısı başıma diyorum :)
YanıtlaSil:D Yorulunca gelme şikayete ama.
SilSana kolaylıklar diliyorum, aktivitelerin hiç de fena değil, endişe etme sonradan her şey yerli yerine oturuyor:)
YanıtlaSil:) Öyle diyorsanız, saldım gitti.
SilHer şeyi yapmaya çalışmak, her işe yetişmek, zamanı iyi kullanmak... Sürekli bir şeylere yetişmeye çalışmak... Çok yorucu. Bu yüzden kitap okurken ve podcast dinlerken koltuğa uzanıyorum ve başka hiçbir şey yapmamaya çalışıyorum. Çok iyi geliyor :)
YanıtlaSilPodcast pek dinlemiyorum ama sesli kitapta şunu bir deneyeyim ben yahu. :)
Silbazen bana da olur bu sonra telefonu terk falan ediyorum bir süre normale dönüyorum. bazen boş duvarı kafayı yemeden epey süre seyredebiliyorum. düşüncelerimi bir oraya bir buraya tepikleyerek sakin kalma provaları yapıyorum. ama ben yalnızım tabi bazı şeyleri kenara jet hızıyla tepikleyebiliyorum. Bence sen de tepikle bazı şeyleri mesela iki işten birini tepikleyebilirsin. Muhtemelen düşünmemek için bulduğun bir kaçış metodu. İnadına düşün kaçacaktır. Uyduruyor da olabilirim. Olsun güzel uydurdum. Harika uydururum. Hayat güzel, kuşlar uçuyor. Kuşları izlemek de güzel, müziksiz. Sevgiler :)
YanıtlaSil:) Ay dur deneyeceğim bunu ben. Bence de güzel uydurdun ve çözüm burda olabilir.
SilDünya hızla değişirken güzel şeyler de oluyor elbette. Slow cities -Yavaş şehirler kavramı daha çok insan tarafından benimseniyor, uygulamaya konuyor. Ülkemizde de Seferihisar'da başlayıp giderek genişleyen bir akım. İnsanın özüne saygı duyup korumasından doğanın ve canlıların değer kazanmasına, çevre temizliğine kadar uzanan geniş bir yelpaze.
YanıtlaSilÖnce kendimize karşı bir sorumluluğumuz olduğunu unutmadan planlı ve düzenli, sakin bir hayatı özlüyor insanoğlu.
Sürat, trafikte felaket olsa da hayat da daha sakin tempoda bir yaşamın özlemini duyuyor galiba...
Sevgiyle.
Olsa imkan gerçekten terk edeceğim şu şehri. Ama işte geçinmek meselesi... Bana eyt ne zaman vurur acep. Benim bir emekliliğe ihtiyacım var. :)
SilAl benden de o kadar... Sanki zaman yetmiyormuş gibi..Hasta oluyorum kendime kızıyorum :( Bence çağın sorunu.
YanıtlaSilKesinlikle yeni çağın sorunu bu, azıcık salayım diyorum ama salamıyorum. Buna çalışmam lazım.
SilTelaşeyle geçen bazı günlerimde hızımı yavaşlatmam konusunda kendime uyarılar yapıyorum. Daha yavaş hareket etmek ve etrafımı fark etmeye çalışmak gibi. Dilerim istediğin o sakinliği ilk fırsatta bulursun. Çünkü insanın zihinsel anlamda da bir dinginliğe ihtiyacı olabiliyor.
YanıtlaSilKesinlikle aradığım şey o dinginlik. Kafamın içi çarşamba pazarı gibi. Her yanda dağınık düşünce öbekleri... Kendi kafamın içinden bunalıyorum.
Silüçüncü paragrafta sanki bir şey bulmuş ve vakti zamanında arşimet efendinin çığırdığı gibi “aha aynı ben” diye ünledim. tıbbi terimini bilmiyordum sayende öğrendim. ama ve zaten zamanında nostradamus çağın vebası, inkalar illet bir şey, çinlililer covidden beter diye etiketlemişler bu masum görünümlü sinsi hastalığı. yiyip bitirir adamı/kadını kendimden bilirim. sayfalarca kişisel gelişim okudum olmadı, yüksek yerlere çıkıp tehlikeli şiirler okudum geçmedi, uzun yollara düştüm bitmedi hep benimle geldi. ben de ilişmiyorum artık benimle yaşamasına izin verdim .. rahvan gitsin diyorum. rahvan…
YanıtlaSilBende mi öyle desem acep. Rahvan mı gitse... Ya gitmezse? Kafamda deli sorular.
Silzor zamanlar, ben de bazen bu işin stresini çekiyorum, ille 2. şeyi sokuşturuyorum ama daha slow motion hissetmeyi öğrendim sanırım :) bilmiyorum o sabırsızlık ve kaçırma hayatı moduna kim sokuyor bizi, bir de kafanın boş kalamaması var ki evlerden uzak, beynin vızıltısının susmaması çok fena o sebepten durdur kendini :D anlattıklarının sonrasındaki semptom beynin vızıltısı oluyor çünkü :)
YanıtlaSilAyyy allah esirgesin. Kendi beynimin de vızıltısını çekemiycem yeterince insanın zırıltısını dinliyorum zaten. :D
SilMultitasking kelimesini hiç duymamıştım, aynı işlemi bende yapıyorum, kitap okurken dizi dinlemek işlemini yapıyorum bende.
YanıtlaSilUyyy kitap okurken dizi dinlemek mi o nasıl bir seviye yav. Ben oraya erişemedim. :D
SilHiç öyle değilim, hiç de olmadım. Gereksiz bir yorgunluk, madalya takan olmuyor inan, bak kendin bile şikayetçisin.
YanıtlaSilMadalya istemiyorum da böyle de daha çok yoruluyorum sanki. Dur durak bilmiyorum hakkaten.
SilHem biraz zamanın getirisi hem de karaktere bağlı bir durum. Arada çok yorulduğunda kendine zaman tanıyorsan genel manada iyi bir durum bence :)
YanıtlaSilO zaman tanıma işini bir çözmem lazım benim. O konuda kötüyüm.
SilYalnız değilsin. Sanki bir şeylere geç kalıyormuş hissi yaşıyoruz. Zaman yetmeyecek gibi. Bunun altında ölüm korkusu olabilir.
YanıtlaSilBenimki ölüm korkusu mu bilemedim ama var bir herşeye yetişme telaşım. :(
SilKolaylıklar diliyorum. Bu kadar iş yapıp birde hala verimsiz, yetersiz, yetiştirememe telaşı hissi... :)
YanıtlaSilEn kötüsü de o his sanırım.
SilKesinlikle bu benim. Dediğin gibi özellikle de anne olduktan sonra yapmayı istediğim şeylere vakit bulamamaktan kaynaklı olarak bir taşla iki kuş mantığında çalışır oldu zihnim. " Miray uyumuşken kitap okuyayım ama kahvesiz olmaz. " Yemek yaparken podcast dinleyeyim, yeni müzikler keşfedelim, yürüyüşe çıkmışken mutfakta eksik olanları da alayım derken zihnim hep çalışır vaziyette ve bazen dediğin gibi "An" Da kalamıyorum. Zamanım çokken çok güzel yapardım onu. Bu sürecin de getirisi bu herhalde diye aldım kabul ettim kendimi bu şekil :)
YanıtlaSilBende alıp kabul edeyim bari, bir tane daha ben yok napalım. Yaşıycaz kendimizle bir şekil. :D
Silyoga reiki benzeri şeylerle ilgilen, kurtulursun bundan :) yazık etme kendine yaaa :) neyin peşinde koşuyoon :)
YanıtlaSilBilsem... Koşuyorum ama varamıyorum. :D
SilKulübe hoşgeldiniz:) Yıllardır aynı sorunla başetmeye çalışıyorum. Adam bir dur, acelen ne? diye kendime çemkirmelerim kifayet etmiyor. Bilmem ne yapmalı? Çaresini bulursanız çıtlatın.
YanıtlaSilÇaresini bulamadım, bizde böyle bir insanız beh diyip salıcaz sanırım.
SilMultitaskingkolik durumu, çok tanıdık bir duygu. Normale dönmekte problem. O kadar işi ne zaman bitireceğiz ki?
YanıtlaSilİyi seneler diliyorum canım, oğlunu benim için öpüver. Buralardayım artık. Görüşmek üzere :)
Hoşdönmüşsün oğlumun teyzesi. :) Bitmiyor ki yaptıkça birde çoğalıyor o meretler...
SilYoğunluğa alışınca yanlız kaldığımda bile ellerimi boş bırakamıyorum benimki de hatalık oldu galiba ya örgü olacak ya kitap ya da telefon boş oturamıyorum dikene oturmuş gibi kalkar oyalanacak birşeyler bulurum =))
YanıtlaSilBazen böyle tek bişey yaparken bir verimsiz hissediyorum. :D Gene dizi izlerken yemek falan yaptım haftasonu hastalığım ağır nüksetti. :D
SilMesela ben de YouTube’da video izlerken başka bir şey yapma ihtiyacı duyuyorum ya Yazı yazıyorum ya da sosyal medyada takılıyorum sadece bir şey odaklanamiyorum tabi senin gibi daha bir kaç işi aynı anda yapma noktasında değilim :) Şu anda yaşadığımız hayat bizi buna itiyor.
YanıtlaSilKesinlikle öyle herşey o kadar hızlı oluyor ki hayatta kendimizi hızlanmak zorunda hissediyoruz sanırım.
SilYarım asırlık ömrümün mini bir özeti gibi olmuş. :) Bunca sene uğraştım da şahsen bir çaresini bulamadım, en sonunda 777 aldım onu da kabullendim. :))) Mindfullness bu işin ilacı neyin diyorlar demeye de işte; çalışırken bana önce bi gülme geliyor, sonra bi bakmışım bi elimde toz bezi, diğeriyle bulaşık falan yıkıyorum. :)
YanıtlaSil:) Hihihihi ay bana da bir gülme geldi. Farkındayım da bu çözüm olmadı ki aynı anda üç iş çözebilir miyim acaba diye düşünmeye başladı sanki beynim.
Sil