Yolculuk var hemşerim..

Çok davullu bir senfoni sürçüyor
Dikiş tutmaz ayrılığımda
Kirpiğinden yapılma bir darağacına
Geceyi asıyorum
Yoksun
Bu yağmurlar ıslatmıyor beni
Bir durağa yaslanıyorum sensiz
Gidişinin en sessiz harfinden yırtılıyorum
“Gel” desen gelecektim oysa 

Kulaklarımdan bordo denizler dökülüyor
Şimdi herkes biraz sen biraz acı
Göğsümde bir vagon
Gizli sözler batıyor
Fırtınalar çıkıyor üstüme 

Şakağımda
İntihar acemisi bir şairin
Delilik provaları
Arkandan uluyan kapılardan
Söküyorum kokunu
Yokluğunu kokluyorum
Yokluğunu yokluyorum


~Şiir Kahraman Tazeoğlu'ndan.. Evet yolculuk var. Önce arkadaşları yolcu edicez. Sonra biz yollara düşücez.. Bugün kızlara veda kartları yazdım. Ne sulugöz oldum anlatamam tabii. Gerçi bugün yılanlardı, tavşanlardı derken psikolojim hiç olmadığı kadar bozuk. O yüzden de bugünkü ağlamalar sayılmaz. Bağ bahçede kayboldum bugün. Sinirim nasıl bozuldu anlatamam şekerim. Evime gidicem. Max sınavım var. Gerginim yani dostum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Öylece ortalıkta dolaşıp duruyorum. Bi işe yaradığım falan olsa bari. Leyla oldum çıktım. Biri beni kendime getirsin please.. 
~exxo exxo... 


                                                                                                                       my sassy girl