İlk işime başlar başlamaz banka adıma bir kredi kartı çıkartmıştı.
Ah ne sevindim, ne sevindim. :)
Ne de güzel kullanacaktım, neler alacaktım neler...
Hayaller elitliğimden ölmeyeyim duruşu, hayatlar borç batağında kıvranmak.
Umduğum gibi olmadı, benim hesaplar çarşıya hiç uymadı.
Bitmek bilmeyen bir kredi kartı borcu ile karşı karşıya kaldım. Bu arada kartın limiti
bin lira. Öyle aşırı aşırı yüksek bir rakam da değil.
Ama ben bin lirayla bile borç batağına saplanıp kaldım.
Sonra baktım ki kullanmayı beceremiyorum. Borcu ödedim karttan kurtuldum.
Her iş değişikliği yaptığımda adıma çıkarılan kartları da; "Bunu çıkarırken kime sordunuz?!"
diye bağıra çağıra iade ettim.
Mutluyum.
Beceremiyorum ne yapalım.
Kredi kartını olması gerektiği gibi kullanabilen üstün varlıklara saygım sonsuz.
Önümüzde eğiliyorum senseiler.
Saygılar, Applesodaa.
Kullanamadığını anlayıp hatadan dönüş yapmak da büyük bir erdem. Limit artırımına gitmemişsiniz hiç değilse.
YanıtlaSilYolun neresinden dönsem kârdır diye düşündüm. :) Benim için nakit para candır gerisi heyecan. :D
Sil