Bazen insanlar adidir.

Hani derler ya ben ufak şeylerle mutlu olan insanım diye. Öyleyim bende. 

Ama bilmediğiniz bir şeyler var bir yerde.

Ufak şeylerle mutlu olan insanlar, ufak şeylerle kırılırlar.

Ağızdan çıkan bir söz bazen, bir kılıçtanda derin yaralar açabilir.

Ben ufak şeylerden korkarım..

Bir söz bazen, bazen bir bakış.. Gelişleriniz bazen, bazen gidişleriniz.

Ben ufak şeylerin insanıyım.

Nasıl ki bir çakıl taşı verdiğinde sen bana onu elmas kadar sevebilirsem.

Bir kötü söz söylersen bana.. Ya da bana söylemezsin ama yine de duyarsam incinirim..

İnsanların saflıkla yaptığı şeylerle dalga geçilmez.

Bilmemek ayıp değildi hani hem öğrenmemek ayıptı öyle demiştiniz. 

Siz benim çok saflığıma geldiniz belki, iyi de eğlendiniz.

Ama niyeyse ben sizin hiç insanlığınıza denk gelemedim.

Not: Resimde "Umarım her zaman gülümseyecek bir sebep bulursun." yazıyor.